ΟΣΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ

Ο Όσιος Σιλουανός της Οικουμένης († 1938)

25 Σεπτεμβρίου 2012

Θρησκεία / Αγιολογία   Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μαϊδώνης

Ο Άγιος Σιλουανός γεννήθηκε στην κεντρική Ρωσία το 1866 από πτωχούς χωρικούς. Το 1892 έρχεται στο Άγιον Όρος και κοινοβιάζει στη Ρωσική Μονή του Αγίου Παντελεήμονος.

Μετά από εξάμηνη διαμονή στη Μονή αξιώθηκε να δει ζώντα τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό. Αυτή η θεοφάνεια, παρ’ όλο που κράτησε μια στιγμή, σφράγισε ολόκληρη τη ζωή του. Με την όραση του Χριστού απέκτησε την παγκόσμια συνείδηση του Χριστού. Την αγάπη για όλους τους λαούς της γης.

Στη συνέχεια για 15 χρόνια έζησε την κατάσταση της θεοεγκατάλειψης παλεύοντας με την κενοδοξία και την υπερηφάνεια. Έφθασε σε έσχατη απόγνωση, οπότε δέχθηκε δεύτερη εμφάνιση του Κυρίου. Τότε ήταν που του είπε «Κράτα το νουν σου στον άδη και μην απελπίζεσαι». Ο Λόγος του Κυρίου προς τον Σιλουανό είναι δοσμένος με μορφή εντολής και απευθύνεται προς όλους τους ανθρώπους της γενιάς του.

Διηκόνησε ως οικονόμος στο Μετόχι της Καλαμαριάς, στο Μύλο, στο Παλαιό Ρωσικό.

Εκοιμήθη στις 24 Σεπτεμβρίου 1938. Στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος φυλάσσεται η Ιερά Κάρα του. Τιμάται ιδιαίτερα στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Εσσεξ της Αγγλίας, την οποία ίδρυσε ο π. Σωφρόνιος Ζαχάρωφ. Εκείνος διέδωσε τα συγγράμματα και τη φήμη του Αγίου και συνετέλεσε με τη δική του πνευματική παρουσία στην προβολή της ορθοδόξου πίστεως και ζωής στο Δυτικό κόσμο.

Από τότε και ιδιαίτερα μετά το 1988, έτος της αναγνώρισης της αγιότητός του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το βιβλίο «Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», γνώρισε δεκάδες εκδόσεις μέχρι σήμερα.

Τα κείμενά του γνωστοποιήθηκαν στον κόσμο στον καταλληλότερο χρόνο.

Καθώς καλπάζει η Νέα Εποχή με το υλιστικό της μοντέλο και ο Δυτικός κόσμος σαγηνεύεται με τη λεγόμενη «πνευματικότητα» της Μέσης και Άπω Ανατολής, ο Όσιος Σιλουανός ήλθε για να δείξει τη μοναδικότητα της ορθοδόξου πίστεως. Απαντά κυριολεκτικά στην πνευματική δίψα του σύγχρονου ανθρώπου.

Από τη μια η αθεΐα και αδιαφορία για το Χριστό και τη χριστιανική ζωή, κι από την άλλη η αδυναμία των δυτικών ομολογιών να ικανοποιήσουν τη βαθύτερη αναζήτηση πνευματικής εμπειρίας, εμφανίζουν τον Άγιο Σιλουανό σαν τον πιο επίκαιρο ορθόδοξο, που είναι σε θέση να δείξει τη μυστική διδασκαλία της ανατολικής Ορθοδόξου μυστικής παράδοσης.

Αυτό που δεν μπορούμε εμείς οι ιεροκήρυκες της εποχής μας, το μπορεί ο Άγιος Σιλουανός. Προβάλλει την Αγιοπνευματική ζωή και μαγνητίζει ψυχές στο Χριστό.

Ο Αγιος Σιλουανός δεν προσφέρει κάτι καινούργιο. Είναι αύτη η ίδια πνευματική παράδοση που βιώθηκε από τους Πατέρες της Εκκλησίας. Εκείνος είναι ο κρίκος αυτής της αδιάσπαστης παράδοσης μέσα στην Εκκλησία. Μας ενώνει με τους προ αυτού Πατέρες. Μας δείχνει την ένωση με το Χριστό και το Άγιο Πνεύμα.

Η πρωτοτυπία της διδασκαλίας του έγκειται στην έμφαση που δίνει στην ταπείνωση, σαν αντίδοτο στον εγωισμό και την αλαζονεία του σύγχρονου ανθρώπου, που τον έχει οδηγήσει να ζει τον Άδη, την κόλαση.

Ο Άγιος Σιλουανός στέκεται πάνω από το χείλος της κόλασης, μέσα στην οποία ζει η ανθρωπότητα και αφού συμμερίζεται και νοιώθει τον πόνο των κολασμένων, δείχνει την ελπίδα στο Χριστό, σαν τον μόνο «δυνάμενο» να τους λυτρώσει από την κόλαση τους, γιατί και Εκείνος κατέβηκε στον Άδη και απελευθέρωσε τις ψυχές.

«Μην απελπίζεσαι», φωνάζει ο φωτεινός θεωμένος Άγιός μας.

Επίσης μας κάνει μεγάλη εντύπωση η αγάπη του και η προσευχή του για τη σωτηρία του κόσμου. Προσευχή και αγάπη για τους ζώντες, τους κεκοιμημένους, τους κολασμένους, τους εχθρούς της πίστεως, τους πλανεμένους, τους αθέους. Έκπληξη προξενεί η αγάπη του για όλο το ανθρώπινο γένος και για ολόκληρη την ανθρώπινη κτίση σαν αποτέλεσμα της μυστικής γνώσης του Θεού.

Ο Άγιος Σιλουανός είναι η μεγάλη απάντηση του Ορθόδοξου χριστιανισμού στη μεγάλη ανατροπή που συμβαίνει στις μέρες μας. Ο Άγιος ήταν σύγχρονος των μεγάλων ανατροπέων του 20ου αιώνα, Φρόυντ, Νίτσε, Λένιν.

Η μεγάλη ανατροπή, που σφράγισε τον 20ο αιώνα, οδήγησε τον άνθρωπο στον άθεο «ουμανισμό», μακριά από τον Θεό. Ανακήρυξε Θεό τον άνθρωπο και εισέπραξε το θάνατο του ανθρώπου.

Τώρα ο Άγιος Σιλουανός ανατρέπει την ανατροπή και δείχνει, πως ο Θεός των χριστιανών είναι Φως, που φωτίζει τα σκοτάδια του ανθρώπου. Ο Χριστός είναι η ελπίδα του κόσμου και τώρα και πάντοτε.

Πηγή: Αρχιμ. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη Πρωτοσυγκέλλου – Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, «Θεοεγκατάληψη, από την διδασκαλία του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου», § «Ο Όσιος Σιλουανός της Οικουμένης», εκδόσεις Ιεράς Μονής Αγίου Κοσμά Αιτωλού, Αρναία 2010