Δος μου κι εμένα άνεση, Παναγιά μου,
πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)
πριν ν’ απέλθω και πλέον δεν θα υπάρχω.(Αλεξ. Παπαδ.)
Powered by Translate
Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 24, 2012
Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης-Η διάκρισις του καλού και του κακού
Απόλυτος είναι μόνον ο Θεός. Το κακόν, μη ον αυθύπαρκτον αλλ’ απλώς αντίθεσις του ελευθέρου δημιουργήματος κατά της ανάρχου Υπάρξεως, του Θεού, δεν δύναται να είναι απόλυτον. Διά τούτο το κακόν εις καθαράν, τουτέστιν απόλυτον μορφήν δεν υπάρχει και δεν δύναται να υπάρξει. Παν κακόν, τελούμενον υπό των ελευθέρων κτισμάτων, ζη αναγκαίως ως παράσιτον επί του «σώματος» του αγαθού. Είναι απαραίτητον εις το κακόν να εύρη δι’ εαυτό δικαίωσιν, να εμφανισθή ενδεδυμένον το ένδυμα του αγαθού, και ουχί σπανίως και του υψίστου αγαθού. Το κακόν αναμιγνύεται πάντοτε και αναποφεύκτως μετά τινός δόσεως θετικής αναζητήσεως, και ένεκα τούτου «πλανά» τον άνθρωπον. Την θετικήν αυτού άποψιν το κακόν προσπαθεί να παρουσιάσει εις τον άνθρωπον ως αξίαν τοσούτον σπουδαίαν, ώστε διά την επιτυχίαν αυτής να είναι επιτρεπτά όλα τα μέσα.
(...)
Επίστευεν ο Γέρων ότι το κακόν πάντοτε ενεργεί «διά της απάτης», δι’ επικαλύμματος καλού, ενώ το καλόν δεν έχει ανάγκην της συνεργασίας του κακού διά την πραγμάτωσιν αυτού, και διά τούτο, όπου εμφανίζονται κακά μέσα (πονηρία, ψεύδος, βία και τα όμοια), εκεί άρχεται περιοχή ξένη προς το πνεύμα του Χριστού. Το καλόν δεν επιτυγχάνεται διά κακών μέσων, ούτε ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. «Το καλόν ουκ έστι καλόν, αν μη καλώς γένηται». Αύτη είναι η διαθήκη την οποίαν παρέδωκαν εις ημάς οι Απόστολοι και οι Άγιοι Πατέρες. Εάν ενίοτε νικά το καλόν και διά της εμφανίσεως αυτού διορθώνει το κακόν, θα ήτο σοβαρόν σφάλμα να σκέπτηταί τις ότι το κακόν ωδήγησεν εις το καλόν, ότι το καλόν υπήρξεν αποτέλεσμα του κακού. Τούτο είναι αδύνατον. Η δύναμις όμως του Θεού είναι τοιαύτη, ώστε, εκεί όπου εμφανίζεται, να ιατρεύη το παν, διότι ο Θεός είναι το πλήρωμα της ζωής και δημιουργεί την ζωήν εκ του μηδενός.
Αρχ.
Σωφρονίου: Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης,
(σελ. 157-158 Η
διάκρισης του καλού και του κακού-αποσπάσματα)
πηγή εδώ
Kάποιοι άνθρωποι είναι τόσο φτωχοί πού το μόνο πού έχουν είναι λεφτά...
Διεγέλα τα πάντα γέλωτος ορών άξια,τα τοις πολλοίς σπουδαζόμενα (άγιος Γρηγόριος Θεολόγος)
Η εύρεσις (του Θεού) εστίν αυτό το αεί ζητείν, ου γάρ άλλο εστί το ζητείν και άλλο το ευρίσκειν... Και τούτο εστίν όντως ιδείν τον Θεόν, το μηδέποτε της επιθυμίας κόρον ευρείν, αλλά χρή πάντοτε βλέποντα, δι’ ών εστί δυνατόν οράν, προς την του πλέον ιδείν επιθυμίαν εκκαίεσθαι (άγιος Γρηγόριος Νύσσης)
Η Ορθοδοξία δεν απαντά στο τί είναι ορθοδοξία αλλά στο ποιός είναι ορθοδοξία. Ορθοδοξία είναι ο Χριστός... (π. Γεώργιος Μεταλληνός)
Λαθών βίου.
ἀφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησε πολύ ( Ο Κύριος)"
«Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε˙ αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (ομοίως)
Όπου και να σας βρίσκει το κακό αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη"
Οδυσσέας Ελύτης
"Το επ' εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε, ιδίως δε κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας, να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ' έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη".
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την-ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη
έχε το νου σου στον άδη και μην απελπίζεσαι (Γερ. Σιλουανός)
+δια τουϲ λογουϲ των χειλεων ϲου εγω εφυλαξα οδουϲ ϲκληραϲ+
Εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός σου· του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας· Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι. (Ώρα Θ')
---->Τρείς Προσευχές...
Ταχείαν και σταθηράν δίδου παραμυθίαν τοις δούλοις σου, Ιησού, εν τω ακηδιάσαι τα πνεύματα ημών. Μη χωρίζου των ψυχών ημών εν θλίψεσι, μη μακρύνου των φρενών ημών εν περιστάσεσιν, αλλ’ αεί ημάς πρόφθασον. Έγγισον ημίν, έγγισον ο πανταχού, ώσπερ και τοις Αποστόλοις σου πάντοτε συνής, ούτω και τοις σέ ποθούσιν ένωσον σαυτόν, οικτίρμον, ίνα συνημμένοι σοι υμνώμεν και δοξολογώμεν το πανάγιόν σου Πνεύμα
Ἔκτεινόν σου τὴν χεῖρα, ἧς πάλαι ἔλαβον πεῖραν Αἰγύπτιοι πολεμοῦντες, καὶ ῾Εβραῖοι πολεμούμενοι· μὴ καταλίπῃς ἡμᾶς, καὶ καταπίῃ ἡμᾶς θάνατος, ὁ διψῶν ἡμᾶς, καὶ σατὰν ὁ μισῶν ἡμᾶς· ἀλλ᾿ ἔγγισον ἡμῖν, καὶ φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὡς ἐφείσω ποτὲ τῶν Παίδων σου, τῶν ἐν Βαβυλῶνι ἀπαύστως ἀνυμνούντων σε, καὶ βληθέντων ὑπὲρ σοῦ εἰς τὴν κάμινον, καὶ ἐκ ταύτης κραυγαζόντων σοι· Τάχυνον ὁ οἰκτίρμων, καὶ σπεῦσον ὡς ἐλεήμων, εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, ὅτι δύνασαι βουλόμενος.
Ὁ τῇ ψυχῆς ῥαθυμίᾳ νυστάξας, οὐ κέκτημαι Νυμφίε Χριστέ, καιομένην λαμπάδα τὴν ἐξ ἀρετῶν, καὶ νεάνισιν ὡμοιώθην μωραῖς, ἐν καιρῷ τῆς ἐργασίας ῥεμβόμενος, τὰ σπλάγχνα τῶν οἰκτιρμῶν σου, μὴ κλείσῃς μοι Δέσποτα, ἀλλ' ἐκτινάξας μου τὸν ζοφερὸν ὕπνον ἐξανάστησον, καὶ ταῖς φρονίμοις συνεισάγαγε Παρθένοις, εἰς νυμφῶνα τὸν σόν, ὅπου ἦχος καθαρὸς ἑορταζόντων, καὶ βοώντων ἀπαύστως· Κύριε δόξα σοι.
Διεγέλα τα πάντα γέλωτος ορών άξια,τα τοις πολλοίς σπουδαζόμενα (άγιος Γρηγόριος Θεολόγος)
Η εύρεσις (του Θεού) εστίν αυτό το αεί ζητείν, ου γάρ άλλο εστί το ζητείν και άλλο το ευρίσκειν... Και τούτο εστίν όντως ιδείν τον Θεόν, το μηδέποτε της επιθυμίας κόρον ευρείν, αλλά χρή πάντοτε βλέποντα, δι’ ών εστί δυνατόν οράν, προς την του πλέον ιδείν επιθυμίαν εκκαίεσθαι (άγιος Γρηγόριος Νύσσης)
Η Ορθοδοξία δεν απαντά στο τί είναι ορθοδοξία αλλά στο ποιός είναι ορθοδοξία. Ορθοδοξία είναι ο Χριστός... (π. Γεώργιος Μεταλληνός)
Λαθών βίου.
ἀφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησε πολύ ( Ο Κύριος)"
«Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε˙ αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (ομοίως)
Όπου και να σας βρίσκει το κακό αδελφοί,
όπου και να θολώνει ο νους σας,
μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό
και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη"
Οδυσσέας Ελύτης
"Το επ' εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε, ιδίως δε κατά τας πανεκλάμπρους ταύτας ημέρας, να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ' έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη".
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου,
κανένας δεν εβρέθηκεν για να την-ι-ξηλείψη,
κανένας, γιατί σιέπει την που τάψη ο Θεός μου.
Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη
έχε το νου σου στον άδη και μην απελπίζεσαι (Γερ. Σιλουανός)
+δια τουϲ λογουϲ των χειλεων ϲου εγω εφυλαξα οδουϲ ϲκληραϲ+
Εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός σου· του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας· Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι. (Ώρα Θ')
---->Τρείς Προσευχές...
Ταχείαν και σταθηράν δίδου παραμυθίαν τοις δούλοις σου, Ιησού, εν τω ακηδιάσαι τα πνεύματα ημών. Μη χωρίζου των ψυχών ημών εν θλίψεσι, μη μακρύνου των φρενών ημών εν περιστάσεσιν, αλλ’ αεί ημάς πρόφθασον. Έγγισον ημίν, έγγισον ο πανταχού, ώσπερ και τοις Αποστόλοις σου πάντοτε συνής, ούτω και τοις σέ ποθούσιν ένωσον σαυτόν, οικτίρμον, ίνα συνημμένοι σοι υμνώμεν και δοξολογώμεν το πανάγιόν σου Πνεύμα
Ἔκτεινόν σου τὴν χεῖρα, ἧς πάλαι ἔλαβον πεῖραν Αἰγύπτιοι πολεμοῦντες, καὶ ῾Εβραῖοι πολεμούμενοι· μὴ καταλίπῃς ἡμᾶς, καὶ καταπίῃ ἡμᾶς θάνατος, ὁ διψῶν ἡμᾶς, καὶ σατὰν ὁ μισῶν ἡμᾶς· ἀλλ᾿ ἔγγισον ἡμῖν, καὶ φεῖσαι τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ὡς ἐφείσω ποτὲ τῶν Παίδων σου, τῶν ἐν Βαβυλῶνι ἀπαύστως ἀνυμνούντων σε, καὶ βληθέντων ὑπὲρ σοῦ εἰς τὴν κάμινον, καὶ ἐκ ταύτης κραυγαζόντων σοι· Τάχυνον ὁ οἰκτίρμων, καὶ σπεῦσον ὡς ἐλεήμων, εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, ὅτι δύνασαι βουλόμενος.
Ὁ τῇ ψυχῆς ῥαθυμίᾳ νυστάξας, οὐ κέκτημαι Νυμφίε Χριστέ, καιομένην λαμπάδα τὴν ἐξ ἀρετῶν, καὶ νεάνισιν ὡμοιώθην μωραῖς, ἐν καιρῷ τῆς ἐργασίας ῥεμβόμενος, τὰ σπλάγχνα τῶν οἰκτιρμῶν σου, μὴ κλείσῃς μοι Δέσποτα, ἀλλ' ἐκτινάξας μου τὸν ζοφερὸν ὕπνον ἐξανάστησον, καὶ ταῖς φρονίμοις συνεισάγαγε Παρθένοις, εἰς νυμφῶνα τὸν σόν, ὅπου ἦχος καθαρὸς ἑορταζόντων, καὶ βοώντων ἀπαύστως· Κύριε δόξα σοι.
ΓΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ...
ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.
ΕK ΦΥΣΕΩΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ MUTATIS MUTANDIS ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ Η ΙΔΙΑ ΚΑΨΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.ΓΙ'ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΕ ΚΡΙΝΕΤΕ ΜΕ ΕΠΙΕΙΚΙΑ.
ΕK ΦΥΣΕΩΣ ΟΜΩΣ ΚΑΙ MUTATIS MUTANDIS ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ Η ΙΔΙΑ ΚΑΨΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ ΝΑ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.ΓΙ'ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΕ ΚΡΙΝΕΤΕ ΜΕ ΕΠΙΕΙΚΙΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου