Η Άγνωστη Γυναίκα

Η Άγνωστη Γυναίκα

Το δημοφιλές τροπάριο της υμνογράφου της Εκκλησίας μας, μοναχής Κασσιανής συγκεντρώνει απόψε ιδιαιτέρως πολλούς χριστιανούς στις εκκλησιές. Όμως η δημοτικότης του τροπαρίου αυτού συνετέλεσε ώστε να αναμιχθεί με πολλούς θρύλους και με πολλά μυθεύματα και με σύγχυση προσώπων και περιστάσεων.

Η σκηνή πολύ συγκινητική, εκτυλίσσεται στο σπίτι ενός λεπρού, του Σίμωνος, ο οποίος είχε για καλεσμένο του τον Κύριο.

Κατά την διάρκεια λοιπόν αυτής της επίσκεψης του Χριστού στο σπίτι του Σίμωνος, μία γυναίκα εισέρχεται στον χώρο, μία γυναίκα την οποία τίποτα δεν την σταματά, μία γυναίκα η οποία πέφτει στα πόδια του Ιησού και τα βρέχει με τα δάκρυα της μετανοίας της. Η γυναίκα αυτή είναι μία πόρνη, μία αμαρτωλή, κλαίει, σκουπίζει τα πόδια του Χριστού με τα μαλλιά της και έπειτα τα αλείφει με πολύτιμο μύρο.

Ο Κύριος δεν την διακόπτει την αφήνει και θα λέγαμε την παρατηρεί γεμάτος έκπληξη και θαυμασμό, θαυμάζει την μετάνοιά της, την συντριβή της καρδιάς της, την τόλμη της και συγχωρεί τις πολλές της αμαρτίες διότι όπως ο ίδιος είπε ηγάπησε πολύ.

Ποια είναι όμως αυτή η γυναίκα; Κάποιοι κακώς νομίζουν ότι είναι η Μαρία η Μαγδαληνή μία άποψη η οποία είναι τελείως λάθος η οποία όμως είναι δυστυχώς η επίσημη θέση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Η αγία Μαρία η Μαγδαληνή αδελφοί μου ήταν μία γυναίκα αμέμπτου ήθους και μία από της μεγαλύτερη σε ηλικία μαθήτριες του Χριστού.

Άλλοι λέγουν ότι είναι η Μαρία η αδελφή του Λαζάρου. Όντως αυτή η Μαρία άληψε τα πόδια του Ιησού με μύρο στο σπίτι του Σίμωνος του Φαρισαίου και όχι του λεπρού και επίσης αυτό έγινε σε άλλη χρονική περίοδο.

Βεβαίως ούτε λόγος να γίνετε για την ανάμιξη του ονόματος της ποιήτριας του τροπαρίου, της μοναχής Κασσιανής.

Η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή είναι μία άγνωστη γυναίκα. Ο ευαγγελιστής δεν θεωρεί ότι είναι σημαντικό να αναφέρει το όνομά της, διότι σημασία έχει το δίδαγμα που  μας προσφέρει. Και αυτό το δίδαγμα που μας χάρισε αυτή η άγνωστη γυναίκα είναι η μετάνοια και η συντριβή. Όσο μεγαλύτερη είναι η μετάνοιά μας τόσο βεβαιότερη και η συγχώρηση από τον Κύριο.

Σημασία αδελφοί μου έχει όχι τόσο η πτώσης μας καθ’ εαυτήν αλλά η έλλειψη μετανοίας, η αδιαφορία μας για τα σφάλματά μας. Σήμερα λοιπόν η Εκκλησία, μας προβάλει αυτή την γυναίκα για να μας υπενθυμίσει για άλλη μία φορά ότι χωρίς την δική μας προσωπική συντριβή, την δική μας διάθεση για αλλαγή, για μετάνοια δεν θα μπορέσουμε τελικά να πάθουμε μαζί με τον Χριστό, ότι δεν θα μπορέσουμε να τον ακολουθήσουμε στο πάθος και στην Ανάσταση. Διότι η καρδιά μας είναι γεμάτη με το εγώ μας, είναι γεμάτη με τα λάθη μας τα οποία τα έχουμε τοποθετήσει στο κέντρο της ύπαρξής μας και δεν τα πετούμε έξω απ’ αυτήν.

Ας βάλουμε λοιπόν στην άκρη όλα αυτά τα μυθεύματα και τους θρύλους περί της αμαρτωλής αυτής γυναικός και ας κρατήσουμε το παράδειγμά της, ας μας προβληματίσει τουλάχιστον λίγο η τόλμη της, δεν είναι εύκολο πράγμα να μπεις μέσα σε ένα ξένο σπίτι και να προβείς σε μία τέτοια ταπεινωτική πράξη, με την οποία όμως κατάφερε να ευαρεστήσει, να συγκινήσει τον Κύριο και να την συγχωρέσει.

 Δεν ζητά από εμάς ο Κύριος μεγάλα πράγματα αδελφοί μου, μας ζητά να μην κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας, μας ζητά να μην ζούμε μέσα στην πλάνη του εγώ μας, αλλά να γίνουμε επιτέλους ειλικρινείς, να ζήσουμε επιτέλους μία ζωή χωρίς ψέμματα και ψευδαισθήσεις για την δήθεν αξιότητά μας.

Το πόσο αμαρτωλοί είμαστε όλοι μας το ξέρει μόνο ο Θεός και εμείς, στο χέρι μας όμως είναι να δείξουμε ότι έχουμε διάθεση τουλάχιστον για αλλαγή, όχι για μία στιγμιαία αλλαγή, η οποία σαν πυροτέχνημα έρχεται και φεύγει αλλά μία σταθερή απόφαση να μην υποκύψουμε ξανά στο κάλεσμα του άρχοντος του κόσμου τούτου ο οποίος μας ξεγελά και μας εισάγει μέσα στον κόσμο της ψευτιάς του.

Η γυναίκα αυτή η οποία αμάρτησε πολύ κατάλαβε εγκαίρως το λάθος της, κατάλαβε εγκαίρως την ψευτιά του κόσμου, κατάλαβε ότι το πάθος είναι ένα βαθύ μαρτύριο, το οποίο όμως είναι καλά περιτυλιγμένο σ’ ένα λεπτό κουκούλι που ονομάζεται απόλαυση, το κατάλαβε και μετανόησε δείχνοντας έμπρακτα την μετάνοιά της. Δεν απογοητεύτηκε, δεν απελπίστηκε αλλά έστρεψε το βλέμμα της στον φιλάνθρωπο Κύριο και τελικά δικαιώθηκε στα μάτια του Χριστού, δικαιώθηκε διότι αγάπησε πολύ, διότι μετανόησε πολύ και ταπεινώθηκε.

Ας γίνει λοιπόν αυτή η γυναίκα σήμερα πρότυπο για όλους μας, όχι στην αμαρτία της αλλά στην μετάνοιά της, διότι αν αδελφοί μου παραμείνουμε επίμονα γοητευμένοι από τον εαυτό μας και από τα δήθεν κατορθώματά του τότε η επιμονή μας αυτή θα γίνει θάνατος της ψυχής μας.

Η ζωή μας αδελφοί μου είναι γεμάτη πτώσεις, πόνο, απογοητεύσεις, αλλά και χαρά και ευτυχία. Μας καλεί σήμερα ο Νυμφίος Χριστός ο οποίος μας χάρισε την ζωή να τολμήσουμε και εμείς με αυτοπεποίθηση και ειλικρίνεια να ακολουθήσουμε την πορεία του, μπορεί να μας φαίνεται δύσκολη, μπορεί να μας αποθαρρύνει ο κόσμος, οι φίλοι, οι συγγενείς…ας κλείσουμε εμείς τα αυτιά μας όμως σε όλους αυτούς διότι αν και φαίνονται να θέλουν το καλό μας τελικά μας ωθούν στην αιώνια καταδίκη μας. Μην συμβιβαστούμε λοιπόν με τίποτα λιγότερο από την πορεία του Κυρίου μας, διότι αυτός είναι η Οδός και η Αλήθεια και η Σωτηρία του κόσμου...