Προγαμιαιες σχεσεις μεταγαμιαιων ανθρωπων

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ : «ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΤΕΡΨΕΩΝ»

Προγαμιαιες σχεσεις μεταγαμιαιων ανθρωπων

π. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ

ΤΟ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΛΑΣΜΑ

Ο ανθρωπος από την φυση του είναι πλασμα ερωτικο, εχει την ταση να κινειται προς ενωση. Το επιπεδο στο οποιο πραγματοποιειται η ενωση αυτή είναι τριπλο. Κινειται προς ενωση με τον θεον, με τον συναθρωπο και ενωνει με τα ψυχικα και διανοητικα του χαρισματα, ολες τις δυναμικες που χαρακτηριζουν την προσωπικοτητα του. Πιο πρακτικα δοσμενο αυτό το σχημα θελει τον ανθρωπο:

1.     Να εχει αναζητησεις για την ζωη του και τον θανατο και για τα περα  από την οριζοντια πραγματικοτητα.

2.     Να θελει να εχει κοινωνια  με τους αλλους ανθρωπους

3.     Να προσπαθει να ξεπερασει τους εσωτερικους διχασμους που τον ταρασσουν και τον κομματιαζουν.

Η προσπαθεια για κάθε ένα από τα προηγουμενα είναι ερωτικη. Η  ΕΡΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΡΥΒΕΙ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΕΞΟΔΟ προς ΤΟΝ ΘΕΟΝ, τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ & ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΓΩΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΑΡΕΣΚΕΙΑ  ΜΑΣ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Σε ένα μοντελο προγαμιαιων σχεσεων ολη αυτή η λειτουργια του δομικου υλικου τιναζεται στον αερα. Εφοσον,  οσο  ο πλησιον ανδρας ή η γυναικα είναι προς χρηση, εφ οσον δεν δεχεσαι να προσφερεις το δομικο σου υλικο για να μπουν τα θεμελια της κοινωνιας  και να συγκροτηθει ο πρωτος πυρηνας κοινωνιας, η οικογενεια, οι σχεσεις με το άλλο προσωπο ειναι αντικοινωνικες τραγικες.

Ο ΜΕΤΑΓΑΜΙΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Θα πρεπει να σημειωσουμε ότι οι προγαμιαιες  σχεσεις απογοητευουν συντομα τον ανθρωπο και τον οδηγουν σε αλλα δρωμενα για να βρει τον εαυτο του. Ψαχνει να βρη τον εαυτο του εξω από τον γαμο…μονο που ο γαμος παραμενει ένα  αξεπεραστο γεγονος  ως σχεση Χριστου και Εκκλησιας.

ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΡΝΕΙΑ

ΠΡΟΓΑΜΙΑΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠΟΡΝΕΙΑ

 (π. ΕΠΙΦΑΝΕΙΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ)

Υπαρχουν πολλοι, ενιοτε καθηγητες ΘΕΟΛΟΓΟΙ & ΚΑΘΗΓΗΤΑΙ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ που διδασκουν μια πολύ βολικη και εξυπνη θεωρια. Ότι πορνεια είναι μονο η σαρκικη ικανοποιηση που γινεται εξω από το γαμο με πορνες, με χρηματα. Ενώ οπου υπαρχει αγαπη, οπου υπαρχει ψυχικη επαφη, εκει δεν εχουμε πορνεια. Συνεπως ένα ζευγαρι νεων που αγαπιουνται & η σαρκικη σχεση του αποτελει ολοκληρωση της αγαπης τους, δεν είναι πορνεια & αρα δεν κανουν αμαρτια . Το Ευαγγελιο μονο την πορνεια και μοιχεια απαγορευει. ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ενός ΖΕΥΓΑΡΙΟΥ!

Βεβαια η λεξη πορνεια στην κυριολεξια σημαινει την ικανοποιηση των σαρκικων ορεξεων με χρηματα, αφου στην αρχαιοτητα ασκουσαν το ευαγγελιο αυτό, γυναικες αγορασμενες, δηλαδη δουλες. Ομως εκτος από την κυρια σημασια της λεξης πορνεια, ειχε ανεκαθεν και την σημασια της σαρκικης σχεσεως δυο ετεροφυλων προσωπων, χωρις να υπαρχει δοσοληψια.

Μια είναι η νομιμη συζυγια  ανδρος και γυναικος , αυτή που γινεται με την ευλογια του Μυστηριου του γαμου. Κάθε πραξη που γινεται εξω από το μυστηριο του γαμου χαρακτηριζεται ως πορνεια η μοιχεια και καμια διακριση δεν γινεται αν συμβαινει με αμοιβη η εξ αγαπης.

Πουθενα στην Αγια γραφη δεν θα βρουμε αμνηστευση των σχεσεων αυτων, επειδη απουσιαζει η πληρωμη και γινεται επικληση του ερωτικου παθους

Στην περιπτωση της Σαμαρειτηδος ειχε τελεσει 5 νομιμους γαμους (Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟ ΕΠΕΤΡΕΠΕ) και τωρα συζει με ξενο ανδρα γιατι ασφαλως ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ,  εδώ παρεμβαινει ο Χριστος λεγοντας  αυτος δεν είναι νομιμος, βλεπουμε πως & ο ιδιος ο Χριστος αρνειται την μη νομιμη σχεση.

Μοναδικη διεξοδος ο γαμος. «ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ» άλλη διεξοδος δεν υπαρχει.

Αυτές είναι οι σχεσεις, της του Χριστου Εκκλησιας.

«ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ»

«ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ»

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΑΞΙΜΟ

ΕΡΩΤΗΣΗ: Στον Εσδρα γραφει για τον Ζαροβαβελ. Και όταν βγηκε ο νεος υψωσε το προσωπο του στον ουρανο απεναντι απ’ την Ιερουσσαλημ, και δοξολογησε τον βασιλια λεγοντας από εσενα  ηρθε η νικη και από εσενα η σοφια και δικη σου  ειναι η δοξα και εγω ειμαι δικος σου δουλος. Δοξασμενος εισαι εσυ που μου εδωσες σοφια και σου το ομολογω  ΔΕΣΠΟΤΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΜΟΥ τι σημαινει προσωπο του ουρανου απεναντι στην Ιερουσσαλημ ..κλπ.

ΑΠΟΚΡΙΣΗ: Ο Ζαροβαβελ σημαινει 1.Νους φιλοσοφος που πρωτα σπερνεται με την ΜΕΤΑΝΟΙΑ δικαια μεσα στην συγχυση της αιχμαλωσιας των ΠΑΘΩΝ. 2. Δηλωνει και κανει φανερη την ντροπη από τα συγκεχυμενα ΠΑΘΗ .3. Διδει φωτισμο με την γνωση μεσα στη συγχυση της ενεργειας των αισθησεων προς τα αισθητα &  δεν τις αφηνει να προσεγγιζουν χωρις λογο τα αισθητα.4. Παρεχει στις διασπαρμενες στα αισθητα δυναμεις της ψυχης την ανατολη των εργων της δικαιοσυνης, που δημιουργει την λογικη πραξη όχι αμοιρη από τη γνωστικη θεωρια που επαναφερει προς τα νοητα τις διασπαρστες δυναμεις. 5. Φερνει πληρη ειρηνη και συνενωνει το πρακτικο με τα κατά φυση αγαθο και το θεωρητικό με την κατά φυση αληθεια. Γιατι κάθε πραξη φυσικα είναι να γινεται για το αγαθο και κάθε θεωρια επιζητει την γνωση για μονη την αληθεια.

Όταν όλα αυτά πραγματοποιηθουν δεν θα υπαρχει τιποτε που να πληττει το πρακτικο της ψυχη, ουτε το θεωρητικο της θα ενοχλει με παραξενα θεωρηματα, γιατι θα εχει ξεπερασει κάθε ον και κάθε νοητο.( παντος επεκεινα γενομενης και οντος και νοουμενου) και θα εχει εισδυσει στον ιδιο τον θεον τον μονο και αγαθο και ανωτερο από κάθε ουσια και νοηση.

Ο νους που διαμορφωθηκε ετσι με τις διαφορετικες προοδους των αρετων, όταν βγει μετα την νικη από τη δουλεια του φυσικου νομου, αφου του δειξει τη δυναμη της αγαπης και της αληθειας κατά τη συγκριση των αρετων προς τα παθη. Και λαβει την νομιμη ψήφο  που να επικυρωνει την αμυνα του και να ακυρωνει ολων των αλλων τις ενεργειες, διακρινοντας από πού του εγινε η χαρις της νικης ΥΨΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ  απεναντι στην Ιερουσαλημ και δοξολογει το βασιλια του ουρανου.

ΠΡΟΣΩΠΟ ενός τετοιου νου είναι η διαθεση που εκδηλωνεται στα μυχια της ψυχης, οπου υπαρχουν όλα τα ειδη των αρετων,( ΠΡΟΣΩΠΟ ΟΥΝ ΕΣΤΙ ΤΟΥ ΤΟΙΟΥΤΟΥ ΝΟΟΣ Η ΚΑΤΑ ΤΟ ΚΡΥΠΤΟΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΝΟΟΥΜΕΝΗ ΔΙΑΘΕΣΙΣ ΕΝ Η ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ ΠΑΝΤΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΙΝ ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ)  ην αιρει προς τον ουρανο, το υψος δηλ της θεωριας. Δηλ την απαθεια της εξης (της κατά την εξιν απαθειας)

Γιατι δεν μπορουσε να δοξολογησει αλλιως το θεο , αν δεν σηκωνε προς το υψος της θεωριας και της γνωσεως ως προς την εξη της απαθειας, δηλ της ησυχης και της ειρηνικης καταστασης το ΨΥΧΙΚΟΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ, που συγκειται σαν από διαφορους τυπους  από πολλες και διαφορες αρετες.( το κατά ψυχη της διαθεσεως προσωπο , το εκ πολλων και διαφορων αρετων χαρακτηρων δικην, συγκειμενον.

Και τι λεγων αιρει το προσωπο «ΠΑΡΑ ΣΟΥ Η  ΝΙΚΗ» ( ψαλμ 86,3)  δηλ το τελος της πρακτικης προσπαθειας κατά των παθων και ένα ειδος επαθλου για τους θειους αγωνες κατά της αμαρτιας ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΣΟΥ Η ΣΟΦΙΑ, το τελος δηλ της θεωριας ως προς την γνωση που αφαιρει κάθε αγνοια της ψυχης ΚΑΙ ΣΥ Η ΔΟΞΑ, ΤΟ ΚΑΛΛΟς ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΣΟ τους ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΡΕΠΤΟ, από την θεια  ωραιοτητα, το καλεσε δοξα που αποτελει  ενωση νικης και σοφιας και πραξης και θεωριας, αρετης και γνωσης, αγαθοτητος και αληθειας. Αυται γαρ αλληλαις ενουμενοι αποστραπτουν μιαν δοξαν και αυγην του θεου.

ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΟΣ ΟΙΚΕΤΗΣ  Και εγω ειμαι δικος σου δουλος ., γνωριζοντας ότι ο θεος επιτελει  μεσα μας κάθε πραξη και θεωρια, αφου ειμαστε οργανα του, χωρις εμεις να συνεισφερουμε  απολυτως  τιποτε, παρα μονον την διαθεση που επιθυμει τα καλα (πλην της θελουσης τα καλα διαθεσεως)

«ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ ΕΙ ΟΣ ΕΔΟΚΑΣ ΜΟΙ ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ ΣΟΙ ΟΜΟΛΟΓΩ  ΔΕΣΠΟΤΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»  Σαν δουλος γεματος ευγνωμοσυνη απεδωσε τα παντα στο θεο, από τον οποιο ελαβε  και ειχε σοφια. Καλει τον θεον δοξασμενο, επειδη εχει απειρη σοφια η καλυτερα είναι αυτοσοφια από τον οποιο ελαβε τη χαρη και το ομολογει.

Πατερες καλει τους Αγιους από τα βαθη των αιωνων, των οποιων δεχθηκε την πιστη τους και μιμηθηκε τον βιο τους, αφου κατορθωσε θελων να γεννηθει πνευματικα από εκεινους με ΘΕΛΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΛΟΓΗ Υιος εκεινων που εγιναν Πατερες του αυτοπροαιρετα, πραγμα  που είναι τοσο πολύ πιο ανωτερο στα ματια του θεου από την ιδιοτητα του ΣΑΡΚΙΚΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΥΙΟΥ,οσο υπερεχει στην ουσια η ψυχη από την σαρκα.

Ο ΝΟΥΣ  λοιπον προστατευει την ψυχη την απλη στην ουσια και οντας ενας δινει την εμφαση της αδιαιρετης μοναδας—αντιθετως από την δυάδα των πονηρων πνευματων που προιστανται στα παθη, η παθητοτητα και η θνητοτητα -που από  καμμια απολυτως αποψη δεν την αγγιζει θανατος αλλα ουτε τομη η διαιρεση.

Ο φιλοσοφος νους αντιθετως ο οποιος προισταται στην αρετη και την γνωση και ο οποιος θελησε να στερηθει η ψυχη από την κακη δουλεια των παθων λεει υπερισχυουν οι αρετες και υπερνικα η αληθεια. Απο τις θεοποιους αρετες αποτελειται για τους ανθρωπους η αγαπη που τους ενωνει με τον θεον και μεταξυ τους που αρπαζει την ψυχη από όλα οσα υποκειται στο νομο της γενεσης και της φθορας και από τις πανω από αυτά νοητες ουσιες και την περιπλεκει με τον ιδιο τον θεον σε μια ερωτικη ενωση οσο είναι δυνατον στην ανθρωπινη φυση δημιουργωντας μυστικα την άϋλη και θεια συμβιωση.

Αληθεια παλι είναι η μια και μονη αιτια των οντων και αρχη και βασιλεια και δυναμη και δοξα, που από αυτην και εξαιτιας της εχουν γινει και γινονται τα παντα, και από αυτην και εξαιτιας της συγκρατιουνται στο ΕΙΝΑΙ και για χαρη τους οι φιλοι του θεου διαθετουν σπουδη και κινητοποιηση.

Η αγαπη λοιπον, το τελος των αρετων, οπερ εστι η κατ’  εφεσιν του φυσει αγαθου των μετεχοντων αδιαπτωτος η ηδονη και αδιαιρετετος ενωσις. Και η αληθεια το τελος ολων των γνωσεων και αυτων παντων των γινωσκομενων στο οποιο τελος ως αρχη και περας ολων των οντων, συνελκονται ολες οι κατά φυση κινησεις συμφωνα με ένα γενικο λογο, αφου η  αληθεια νικα παντα  από την φυση της, ως η αρχη και αιτια των οντων και συνελκει προς τον εαυτον της την κινηση των γεγονοτων (δημιουργηματων)

Αφου ελθει λοιπον σε ένα τετοιο διαλογο ο φιλοσοφος νους με τον φυσικο νομο, αποκρουει ολη την ΠΛΑΝΗ των πονηρων  δαιμονων πειθοντας να διαλεξουν την ελευθερια οι λογισμοι και δυναμεις της ψυχης που ειχαν υποδουλωθει στα παθη και να  κηρυξουν λυτρωση και και απελευθερωση από τα δεσμα της νοητης αιχμαλωσιας στους εγκαθειρκτους του σκοτους (την προσκόλληση στα αισθητα ώστε να οικοδομήσει στην Ιερουσαλημ με την έξη δηλαδη της απαθειας το ναο του κυριου δηλ την γνωση που δεχεται την σοφια)

Σημείωση: Κατά μία θεωρία ο Αγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς  αναιρεί τη διδασκαλία τόσο του  Αγίου Αυγουστίνου όσο  και του  Αγιου Μάξιμου του  Ομολογητού 

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

ΠΗΓΕΣ:  ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ & Π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ ΕΣΣΕΧ---ΟΨΩΜΕΘΑ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΘΩΣ ΕΣΤΙ & ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΑΞΙΜΟ, ΠΡΟΣ ΘΑΛΛΑΣΣΙΟΝ ΠΕΡΙ ΑΠΟΡΩΝ, ΕΡΩΤΗΣΗ 54 (ΝΔ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΡΕΤΑΚΗΣ.

ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΟΔΟΣΗ

«ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ»

Οι Αγιοι πατερες αποδοκιμασαν την μεθοδο & τις αποψεις των φιλοσοφων & υποστηριξαν ότι η αποκαλυψη & η βιωση του προσωπου γινεται μεσα στο χωρο της καρδιας, όταν ο ανθρωπος αναγενναται από την θεια χαρη. Γιατι? οι αγιοι πατερες χρησιμοποιησαν τον ορο προσωπο-υποσταση κυριως για τον τριαδικο θεο, που είναι το κατ΄ εξοχη προσωπο & σε περιπτωσεις τον αποδιδουν & στον ανθρωπο.

Παρουσιαζεται «Η ΑΣΚΗΤΙΚΗ  ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ» διοτι το προσωπο δεν μπορει να κατανοηθη εξω από την κατά Χριστο ασκηση, η οποια συνδεεται με τα μυστηρια της εκκλησιας. Οι Αγιοι πατερες διδουν μεγαλη σημασια στην εσωτερικη καθαροτητα του ανθρωπου που επιτυγχανεται με την ησυχαστικη, νηπτικη μεθοδο που διαθετει η ορθοδοξη  εκκλησια  διοτι μεσω αυτης αναγγεναται ο ανθρωπος από την θεια χαρη, αποβαλλει το προσωπειο & γινεται αληθινο δηλ. (ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΥΠΑΡΞΙΑΚΟ )

Βεβαιως καταγραφεται μια συγχρονη εμπειρια του ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΣΑΧΑΡΩΦ  που φανερωνει ότι είναι αδυνατον χωρις ασκητικη να κατανοησουμε & να βιωσουμε το προσωπο που είναι ένα μυστηριο.

ΠΩΣ ΣΥΝΔΕΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ & ΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Στο κεφαλαιο προσωπο & κοινωνικα προβληματα αναφερεται ότι η διδασκαλια περι του ανθρωπινου προσωπου θα λυση πολλα προβληματα που αναφερονται καθημερινα.

Όταν ο ανθρωπος προσπαθει να θεραπευεται εσωτερικα, όταν αγωνιζεται να συγκεντρωση τον ΝΟΥ ΤΟΥ & να τον στρεψη στον ΘΕΟΝ, τοτε & ο ιδιος απαλλασεται από την τυραννια των κοινωνικων προβληματων αλλα & βοηθα αποτελεσματικα στη λυση των προβληματων αυτων.

«Η ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ & ΘΕΟΛΟΓΙΑ»

Εδώ αναφερονται συγχρονες αντιληψεις φιλοσοφων περι του προσωπου & ποια η σχεση τους με την διδασκαλια των Αγιων Πατερων. Τονιζεται, ότι μονον μεσα από την θεολογια, μπορουμε να ερμηνευσουμε  το το ανθρωπινο προσωπο, διατυπωνεται η θεολογια περι του τροπου υπαρξεως των προσωπων της Αγιας Τριαδος, εξηγειται  ότι υποστατικα ιδιωματα μπορουν να ερμηνευτουν με την λογικη του ανθρωπου διοτι είναι μυστηρια του θεου. Η  σαφης διακριση μεταξυ εμπειριας & ορολογιας στο θεμα του προσωπου μελεταται στο κεφαλαιο. Η εμπειρια & η ορολογια του προσωπου οπου παρουσιαζεται η αληθεια ότι μπορει κανεις με ανθρωπινα κτιστα παραδειγματα & λογικα επιχειρηματα να εννοηση τον θεον, διοτι ο θεος είναι «ΕΜΠΕΙΡΙΑ & ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ»  όπως  συμβαινει με όλα τα δογματικα θεματα, ετσι & η σχεση των προσωπων της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ είναι αποκαλυψεως & εμπειριας & όχι στοχασμων. Στο κεφαλαιο αυτό επισημενεται ότι είναι βασικο λαθος να συγχεουμε την ΤΡΙΑΔΟΛΟΓΙΑ με την ανθρωπολογια, την κοινωνιολογια, & για ποιο λογο σφαλλουμε όταν ταυτιζουμε η προσαρμοζουμε τις ανθρωπινες σχεσεις με τον τροπο υπαρξεων των προσωπων της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ.

Είναι πολύ βασικο να σημειωθει ότι δεν δυνατον να κατανοησουμε το προσωπο εξω από το προσωπο των αγιων οι οποιοι εζησαν την θεια αποκαλυψη «ΕΝ ΑΙΣΘΗΣΕΙ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ»

Στο κεφαλαιο οι «ΑΓΙΟΙ ΦΟΡΕΙΣ» ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ» ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ με τον οποιο οι αγιοι εφθασαν στη θεωση & στην  συνεχεια ΘΕΟΛΟΓΗΣΑΝ -ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΩΣ & ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΑΝ ΑΠΛΑΝΩΣ.

Στο κεφαλαιο «Η ποιμαντικη των ιερων  λειψανων»  αναλυεται η διδασκαλια των Αγιων Πατερων για τα Ιερα Λειψανα. Τα ιερα λειψανα  είναι αποδειξη της υπαρξεως του Θεου & της  αληθινης ζωης που εχει η εκκλησια. Βεβαιωνουν την υπερβαση του θανατου & την εμπειρια της θεωσεως. Μετα από τα ιερα λειψανα η Εκκλησια εξασκει αποτελεσματικη ποιμαντικη διοτι  τα λειψανα των αγιων είναι οι μονες απαντησεις στα συγχρονα οντολογικα, ανθρωπολογικα, κοινωνικα, κοσμολογικα, & οικολογικα προβληματα.

«ΗΘΟΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ & Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΗΘΟΥΣ»

Καθοριζεται η αληθινη εννοια της ελευθεριας & περιγραφονται τα ορια της. Ερμηνευεται  η σχετικοτητα της ανθρωπινης ελευθεριας & τι είναι το φυσικο & το γνωμικο θελημα που υπαρχει σε κάθε ανθρωπο. Ετσι λοιπον κατανοουμε ότι το προσωπο στην Ορθοδοξη παραδοση διαφερει από τις αναλυσεις που δεν μπορει κανεις εξω από την ησυχαστικη μεθοδο όπως την περιγραφουν οι πατερες της εκκλησιας να γινη προσωπο. Η μεταμορφωση του προσωπου είναι η μεγαλυτερη κοινωνικη προσφορα. Ο ανθρωπος αναγεννημενος, ως προσωπο παρα τις υπαρξιακες, κοινωνικες ακαταστασιες, εχει εσωτερικη πληροτητα αφου το προσωπο δεν γνωριζει μοναξια «ΖΗ ΕΝ ΕΙΡΗΝΗ & ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ & ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ».

Περι του θειου ερωτα ( ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ )

Περι του θειου ερωτα ( ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ )

Ο Θειος ερως είναι αγαπη τελεια εκδηλουμενη ως ποθος του θειου απαυστος.Ο θειος ερως γενναται εν τη κεκαρθαμενη καρδιαν διοτι εν αυτή επιφοιτα η θεια χαρις. Ο ερως του θειου είναι δωρημα δωτιθεν  τη αγνευουση ψυχη υπο της επιφοιτηησασης & αποκαλυφθεισης τη ψυχη θειας χαριτος, ο θειος ερως ουδενι εγγιγνεται ανευ θειας αποκαλυψεως, διοτο η ψυχη η μη δεχθεισα αποκαλυψιν δεν εσχε επ αυτης επιδρασιν της χαριτος & μενει απαθης, προς τον θεον ερωτα- αδυνατον δε να γεννηθη ερως ανευ επενεργουσης θειας δυναμεως επι της καρδιας. Ο θειος ερως είναι ενεργεια της ενοικουσης εν τη καρδια θειας χαριτος . ΟΙ ερασται του θειου ερωτος ειλκυσθησαν προ του θειου ερωτα υπο της επενεργησασης επι της καρδιας αυτων, καρδιας θειας χαριτος της αποκαλυφθεισης τη ψυχη & ελκυσασης αυτην προς θεον.Ο εραστης του θειου ερωτα, αυτος πρωτος υπο του θειου πρασθη & ειτα αυτος πρασθη του θειου.Ο εραστης του θειου προτερον εγενετο υιος της αγαπης &ειτα τον ουρανιον ουτος ηγαπησεν. Ηκαρδια του ερωντος του Κυριου ουδεποτε καθευδει αλλ σει γρηγορει, δια το πληθος  του ερωτος.Ο ανθρωπος καθευδει δια την χρειαν της φυσεως η δε καρδια γρηγορουσα υμνει τον θεον.

Η τον θεον ερωσα ψυχη προσκολλαται στερρεως & επ αυτω πεποιθε & την ελπιδα αυτης απασαν αυτω ανεθετο. Ο θειος αυτης ερως αναγει αυτην προς θεον & αυτω διλεγεται ημερας και νυκτος.

ΠΕΡΙ ΘΕΙΟΥ ΕΡΩΤΑ (  ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Ε )

 Ο Θειος ερως είναι κατι ανωτερο από την αγαπη για τον θεον. Είναι ΤΡΕΛΛΑ –ΑΓΑΠΗ ΕΡΩΣ ΤΡΕΛΛΑ,όπως φθονος – μισος –φονος. Η ακριβης προς τον θεον, με τις θυσιες της γλυκοβραζει την καρδια, και σαν τον ατμο πετιεται ο θειος ερως, ο οποιος δεν μπορει να συγκρατηθη, και ενωνεται με τον θεον.Ο θειος ερως λυγιζει τα σκληρα κοκκαλα & γινονται τοσο μαλακα, που ο ανθρωπος δεν μπορει να σταθη ορθιος, πεφτει κατω! Γινεται σαν την λαμπαδα που βρισκεται  σε θερμο χωρο & δεν μπορει να σταθη ορθια.

Δυστυχως υπαρχουν πνευματικοι ανθρωποιπου σκανδαλιζονται με την λεξη ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΣ Δεν εχουν καταλαβει τι θαπη ΘΕΙΟΣ ΕΡΩΣ& θελουν να βγαλουν την λεξη αυτή από τη μηναια & από την παρακλητικη, γιατι λενε ότι σκανδαλιζει. Η θεια τρελλα βγαζει τον ανθρωπο εξω από την εξη της γης, τον ανεβαζει στον θρονο του θεου και νοιωθει πια ο ανθρωπος τον εαυτο του σαν σκυλακι στα ποδια του αφεντικου του και του γλειφει τα ποδια με χαρα & ευλαβεια.

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΕΡΩΤΑ ( ΠΑΤΕΡΙΚΕΣ ΓΝΩΜΕΣ)

 Ο Α γιος Χρυσοστομος  λεγει περι του πνευματικου ερωτος. « ουτως εστι επιτακτικος ο πνευματικος ερως, ως μηδενι περιχωρειν καιρω, αλλ αει της ψυχης εχεσθαι του φιλουντος, & μηδςμιαν θλιψιν η οδυνη συγχωρειν περιγινεσθαι της ψυχης

Η ερωσα του θεου ψυχη μεκετην αυτης εχει τα λογια του θεου & ενδιατριβην αυτης τα σκηνωματα  αυτου. Φθεγγγομενη διηγειται τα θαυμασια του θεου & διαλεγομενη λαλει περι της δοξης & μεγαλοπρεπειας αυτου. Η υπο του θειου ερωτος  τρωθεισα ψυχη αει χαιρει & αγαλλεται & σκιρτα & χορευει διοτι ευρισκεται επαναπαυομενη επι της αγαπης του Κυριου ως επι υδατος αναπαυσεως.Η ερωσα του θειου ψυχη μεταρσιουμενη υπο της αγαπης υπεξισταται πως των σωματικων  αισθησεων & αυτου σωματος πως αποχωρει & εαυτης επιλανθανεται δια την τελειαν προς το θειον αφοσιωσιν.Η ανερμηνευτος γλυκυτης της θειας αγαπης την μεν καρδιαν καταθελγει & κυριευει, τον δε νουν ελκει προς το θειο απολαυσει εν αγαλλιασει.

 Ο Αγιος Ιωαννης της Κλιμακος λεγει περι της προς θεον αγαπης. « ΑΑγαπη , προφητειας χορηγος, αγαπη, τερατων παρεκτικη. Αγαπη ελλαμψεως αβυσσος αγαπη πηγη πυρος οσον αναβλυζει τοσουτον τον διψωντα καταφλεγη αγαπη αγγελων στασις, προκοπη ανθρωπων απαγγειλον ημιν, ω καλη εν αρεταις, που ποιμαινεις τα προβατα σου που κατασκηνοις εν μεσημβρια φωτισον ημας ποτισον ημας οδηγησον ημας χειραγωγησον ημας επειδη προς σε αναβαινειν βουλομεθα.

ΠΕΡΙ ΘΕΙΟΥ ΕΡΩΤΟΣ ( ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΚΑΤ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ)

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Οισχυρισμος ότι ο χριστιανοισμος διετρεψε την περι ερωτος αντιληψη των αρχαιων Ελληνων δεν ευσταθει για τον απλουστατο λογο, ότι στην αρχαια Ελλαδα δεν υπηρχε μια συγκεκριμενη, αλλα πολλες αντιληψεις περι ερωτος Ο χριστιανισμος αντιθετα εχει μια διαχρονικη αντιληψη στο θεμα. Όπως είναι γνωστο στην αρχαια Ελλαδα συναταμε αντιληψεις και πρακτικες από τις πιο ακραιες για τον χριστιανισμο δεδομενο, όπως πορνεια, παιδεραστια , ομοφυλοφιλια, ο βιασμος κλπ. Μεχρι  αντιληψεις παραπλησιες με την χριστιανικη η & πιο ασκητικες από την χριστιανικη.

ΕΝΝΟΙΑ & ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ Παραδοση όταν ερευνα τον ανθρωπο για να κατανοησει το βαθος και την ουσια του, δεν ξεκινα από περιγραφες της ανθρωπινης συμπεριφορας στην παρουσα κατασταση του ανθρωπου. Η παρουσα κατασταση είναι η μεταπτωτικη ( η μετα την πτωση των Πρωτοπλαστων ) η οποια αποτελει αρρωστημενη κατασταση, αφου με την πτωση κατηρρωτησεν του ανθρωπου η φυσις όπως λεγει ο αγιος Κυρριλος Αλεξανδρειας Ο μεταπτωτικος ανθρωπος δεν αγαπα πλεον τον θεον, αλλα τον εαυτο του ( διεπεται από το ενστικτο της αυτοσυντηρησεως )μεσω δε του εατου του αγαπα πραγματα που περιβαλλουν και, δια της ιδιοτελους αγαπης συνδεεται με τα πραγματα του κοσμου μεσω ιδιοτελων ( εμπαθων) σχεσεων. Με  αλλα λογια ο ανθρωπος της πτωσης & της αμαρτιας, ο μεσος ανθρωπος που γνωριζουμε συνεχιζει να αγαπα, αλλα η αγαπη του αυτή δεν η γνησια χριστιανικη, η οποια κατά τον αποστολο Παυλο ( Α ΚΟΡΝΘ 13,5) « ου ζητει τα εαυτης  αλλα η ιδιοτελης μεταπτωυικη αγαπη, που ζητει τα εαυτης ( ζητα ανταποκριση & ικανοποιηση). Στην αυθεντικη αγαπη παρεισφυρει το στοιχειο του παθους « ΠΑΘΟΣ ΕΣΤΙΝ ΚΙΝΗΣΙΣ» ψυχης παρα φυσιν η επι φιλιαν αλογον, η επι μισος ακριτον, η τινος, η δια τι των αισθητων ( το παθος είναι κινησις της ψυχης παρα φυσιν, ειτε προς μια παραλογη αγαπη, ειτε προς μια παραλογη αγαπη, ειτε προς ένα ακριτο μισος για καποιο από τα αισθητα) Κατά τον Μαξιμο τον ομολογητη, το παθος είναι ασθενεια της ψυχης. Το παθος είναι εμποδιο μεταξυ θεου & ανθρωπου. Το παθος είναι εμποδιο μεταξυ του θεου & ανθρωπου. Το παθος τυφλωνει τον πνευματικο οφθαλμ, ώστε ο ανθρωπος ουτε βλεπει , ουτε αισθανεται τον θεον.

ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΟΣ

ΠΕΡΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΕΡΩΤΟΣ

Κατά τους Νεοπλατωνικους δεν εχει ο θεος ερωτα για τον ανθρωπο, αλλα ο ανθρωπο για τον θεο, αλλα κατ΄ αυτους ο ερωτας  είναι μια ελλειψις, λενε εχει ερωτα προς κατι που του λειπει, & κατά την αποψη τους, αυτό συμβαινει  σε ολους  τους τομεις  ακομα & με τον Θεον & τον ανθρωπο ΑΥΤΗ  Η ΕΛΛΕΙΨΙΣ  λεγεται  ΕΡΩΣ στην αρχαια ελληνικη φιλοσοφια.  Αυτόν τον ερωτα τον εχει εκεινος που δεν είναι τελειος, οποτε ο ερως είναι για αυτόν (υπαρξη) απειλη. Βεβαιως κατ΄ αυτους η τελειοτητα είναι καταστολη του ερωτος, ετσι μονον ο ανθρωπος ως ατελης εχει ερωτα, ενώ ο θεος  ως τελειος  δεν εχει ερωτα.  Κατ αυτους  ο θεος δεν εχει ερωτα διοτι είναι τελειος, είναι αυταρχης & για αυτό είναι για αυτους «ΑΚΙΝΗΤΟΝ-ΚΙΝΟΥΝ».

Τι ισχυει στην ορθοδοξη παραδοση.

Ο Αγιος Διονυσιος ο αρεοπαγιτης λεγει ότι ο θεος είναι & ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ, λεγει όμως & κατι άλλο: ότι μερικοι συζητουν αν ο ερως & η αγαπη είναι το ιδιο & καταληγουν ότι δεν είναι το ιδιο πραγμα.  Αλλο ερως άλλο αγαπη. Ο Θεος λενε εχει αγαπη, αλλα δεν  εχει ερωτα για τον ανθρωπο, ενώ ο ανθρωπος εχει ερωτα, πρεπει όμως να εχει αγαπη. Ο Αγιος Διονυσιος επικαλουμενος τη δικη του εμπειρια της Θεωσεως καταληγει στο ότι ο θεος δεν εχει μονον αγαπη αλλα και ερωτα για τον ανθρωπο. Λεγει ότι ο ερως & η αγαπη για το θεο είναι το ιδιο πραγμα. Ποιος πλατωνικος θα πει οτι ο θεος εχει ερωτα για τον ανθρωπο???

Οι πατερες μας, τονιζουν ότι όλα τα ρητα & τα νοηματα που εχει  ο ανθρωπος είναι δημιουργηματα της ανθρωπινης Διανοησεως. Δεν κατεβαινουν από τον ουρανο, ουτε  ρητα ,ουτε ο θεος δημιουργει στον ανθρωπο νοηματα & ρητα. Οι  εμπειριες των πατερων (θεωσεως) μας πιστοποιουν ότι κάθε ανθρωπινη γλωσσα είναι ανθρωπινο κατασκευασμα, ο ανθρωπος είναι εκεινος που δημιουργησε την γλωσσα-για να επικοινωνει με τον συναθρωπο του. ΘΕΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ δεν υπαρχει,  ο θεος επικοινωνει με τον ανθρωπο με καποια ιδιαιτερη γλωσσα, που τους διδει σε οσους επικοινωνουν μαζι του. Επομενως η γλωσσα είναι αποτελεσμα ανθρωπινων αναγκων, για να εξυπηρετηση τις σχεσεις, αναγκες επικοινωνιας των ανθρωπων.

Ουτε η γλωσσα είναι αυτό που λεει ο Dant, &  οι προτεσταντες,  φραγκοι θεολογοι, μουσουλμανοι (περι κορανιου)  κατεβαινει από τον ουρανο ακτιστο κορανιο κλπ.

Σε αυτό το θεμα την σπουδαια συζητηση του Αγιου Γρηγοριου Νυσσης  & Ευνομιανων (πιστευαν ότι υπαρχει θεια γλωσσα ), δεν υπαρχει σαφης διακριση επιτρεπτης ορολογιας & ανεπιτρεπτης ορολογιας. Το μονο  κριτιριο στο θεο είναι ευπρεπεια, μεσα σε αυτά τα πλαισια ολη η πατερικη γνωσιολογια είναι καθαρα εμπειρικη και είναι χρησιμη για τους χριστιανους. Θα πρεπει να αναφερουμε  τι διακρινει στην θεολογια τον Αγιο Αυγουστινο από την θεολογια των πατερων. Ο Αυγουστινος δεχεται στην θεολογια την ΟΥΣΙΑ του πλατωνισμου, που είναι αρχετυπα του Πλατωνα  (ότι όλα εν τω κοσμω είναι αντιγραφες, καποιων αρχετυπων). Βεβαια οι πατερες το απορριπτουν διοτι τα αρχετυπα του Πλατωνα είναι μια μορφη ειδωλολατρειας, οποτε βλεπουμε ότι για τους ορθοδοξους δεν υπαρχει διακρισις μεταξυ κοσμικου & θρησκευτικου στο χωρο της ορολογιας. Συμφωνα με το πνευμα της πλατωνικης φιλοσοφιας θα επρεπε να χρησιμοποιηση μονον «ΝΟΗΜΑΤΙΚΑ ΡΗΤΑ» όπως νους, λογος, διανοια, υποστασις, ουσια, τριας,μονας. Όμως βλεπουμε η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ  χρησιμοποιη λεξεις όπως βουνο, βραχος, πετρα, υδωρ, ποταμι, ουρανος, ηλιος κλπ. Εαν  παρουμε την ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ βλεπουμε ότι αποδιδονται εκει πολλα ονοματα στο θεο που δεν είναι παρμενα από την μορφη, την φυση του ανθρωπου, αλλα από την αλογη δημιουργια, η δε ενεργεια του θεου περιγραφεται ως νεφελη, φωτια, φως, κλπ.

Η μονη απαρραλλακτος εικων του θεου είναι ο «ΛΟΓΟΣ»  του θεου που εναθρωπησε, δηλ. τον «ΧΡΙΣΤΟ» (άλλες εικονες εκτος από αυτόν δηλ τον ΧΡΙΣΤΟ) δεν εχει ο θεος. Επομενως ο θεος δεν εχει κανενα ομοιωμα μεσα στο κτιστο κοσμο, & επειδη δεν υπαρχουν μεσα στο κοσμο νοηματα που να μπορουν να αποδωσουν τον θεον & να ταυτιστουν με τον θεον-ειμαστε ελευθεροι να παρουμε οποιαδηποτε ονοματα & νοηματα & να τα αποδωσουμε στον θεον, αλλα κατά τροπο ΑΠΟΦΑΤΙΚΟ δηλ. 1. Του διδουμε ένα ονομα  στο θεο, από το ένα μερος & από το άλλο το αφαιρουμε. Ένα παραδειγμα Ο Θεος ΕΙΝΑΙ Φως –καναμε ταυτοχρονα & την αφαιρεση από αυτόν, λεγεται ότι ο θεος είναι & σκοτος ( ΓΝΟΦΟΣ ) Γιατι ? Ο Θεος δεν είναι φως αλλα υπερβαινει το φως, ο θεος δεν είναι στερησις, αλλα ΥΠΕΡΒΑΣΙΣ. Ουσιαστικη διαφορα της ΑΠΟΦΑΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ των Πατερων & της αποφατικης θεολογιας των Σχολαστικων Θεολογων του Μεσσαιωνα στη Δυση η οποια υπαρχει ακομα στα εγχειριδια τους. Ο κανονας των  Θεοφορων  Πατερων ανατρεπει ολοκληρη την ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗ φιλοσοφια, διοτι καταργουν οι πατερες τον ΝΟΜΟ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΣΕΩΝ του  ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ όταν μιλουνε για τον θεον & αποδιδουν εις τον θεον αντιθεσεις, δηλ. οι πατερες δεν δεχονται τους κανονες  της λογικης, όταν ασχολουνται με  θεολογικα θεματα δηλ (με τα του θεου) ΓΙΑΤΙ ?  αυτό ισχυει μονον για τα κτισματα για τον θεον δεν ισχυουν κανονες λογικης  & φιλοσοφιας. Κανενα συστημα λογικης & κανενα συστημα φιλοσοφιας δεν μπορει να εφαρμαστη στο Θεο. Σημειωτεον ότι μεταξυ του κτιστου & ΑΚΤΙΣΤΟΥ δεν υπαρχη καμμια ΟΜΟΙΟΤΗΣ, ότι ισχυει για τα κτισματα δεν ισχυει στην ακτιστη πραγματικοτητα που είναι ο ΘΕΟΣ. Οι πατερες  ό,τι λενε για το θεο δεν προερχονται από φιλοσοφικο στοχασμο, αλλα με προσευχη και την ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ   δεν καθονται σε γραφεια να κανουν θεολογια,  απαγορευεται ο στοχασμος στους Πατερες.

Το ερωτημα είναι τι προσευχη κανουν? ….ΠΟΙΑ?  ΑΣΦΑΛΩΣ ΤΗΝ ΝΟΕΡΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ.

«ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ» - ΚΛΕΙΔΙΑ

«ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ» π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ- ΕΣΣΕΧ

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΩΣ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ -ΚΛΕΙΔΙΑ

1.Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΝΑΙ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ–ΑΝΩΤΕΡΑ ΠΑΣΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ &ΤΕΧΝΗΣ

3.ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡΕΧΟΥΣΑ  ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΛΛΟΥΣ & ΠΑΣΗΣ ΑΞΙΑΣ

3.ΟΔΟΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΑΥΤΗΣ–ΠΕΡΙΠΛΟΚΟΙ

4. Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΥΤΗΣ  ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΜΑΣ (ΤΑΧΕΙΑ ΒΡΑΔΕΙΑ)

5.ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ  ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ (ΨΥΧΗΣ ΗΜΩΝ) ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ (ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΜΑΣ) ΓΙΑ ΤΑΧΕΙΑ- ΒΡΑΔΕΙΑ.

6.ΑΝΑΓΕΓΕΝΝΗΜΕΝΟ ΔΙΑ ΤΗΣ  ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΠΝΕΥΜΑ  ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΚΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΠΡΟ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ

7. ΔΙΕΡΧΩΜΑΣΤΕ ΔΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΠΥΡΟΣ

8. ΕΝ ΤΗ ΠΤΩΣΕΙ ΗΜΩΝ Η ΚΑΥΣΙΣ ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟΥ ΦΩΤΙΣΜΟΥ

9. Η ΟΔΟΣ ΙΝΑ ΓΙΝΩΜΕΝ ΥΙΟΙ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

10. ΑΠΟΚΤΗΣΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΑΠΑΙΤΕΙ ΧΡΟΝΟ, ΑΓΩΝΑ, ΕΝΤΟΝΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΤΕΥΞΗ ΠΟΛΥΜΑΘΕΙΑΣ.

11. ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΕΙΝΑΙ  Η ΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΔΟΘΕΙΣΗΣ ΕΙΣ ΗΜΑΣ  «ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ»

12. ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΥΣΑ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΙΣΟΥΤΑΙ - ΦΩΣ & ΔΥΝΑΜΙΣ ΕΚ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ

13. ΠΑΡΡΟΡΜΗΣΗ ΠΡΟΣ ΒΑΘΕΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

14. ΑΛΗΘΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗ  ΕΙΝΑΙ  ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

15.  Η ΠΡΑΞΙΣ  ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ  ΩΣ ΑΝΩΘΕΝ ΚΑΤΑΒΑΙΝΟΥΣΑ  ΧΑΡΙΣ  ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΗΣ  ΓΗΙΝΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΗΜΩΝ

16.  ΔΙΑΝΟΙΑ ΑΝΙΣΧΥΡΟΣ ΝΑ ΠΕΡΙΛΑΒΗ ΤΗΝ ΑΠΕΙΡΟΤΗΤΑ  ΕΝΑΝΤΙΩΤΑΙ—ΑΜΦΙΒΑΛΕΙ

17. ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΔΕΝ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ  ΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΠΝΕΥΜΑ ΤΑ, ΜΟΝΟΝ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ  ΑΝΑΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΚΤΙΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΕΚ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ ΑΥΤΩΝ

18.ΚΟΠΙΩΔΗΣ  ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

19. ΒΡΑΔΕΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ (ΕΥΧΗΤΙΚΗ) ΑΠΟΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟΞΗΡΑΜΕΝΗ

20. ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΜΟΛΟΓΙΑ, ΑΘΛΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΜΩΝ. ΑΔΥΝΑΜΙΑ, ΑΚΗΔΙΑ, ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ, ΦΟΒΟΣ, ΛΥΠΗ , ΑΠΟΓΝΩΣΗ.

21. ΘΕΩΡΙΑ  ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ & ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ  ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΛΗΤΤΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.

22.ΜΕΓΑΛΗ ΕΥΛΑΒΕΙΑ (ΠΡΟΣΕΥΧΗ ) ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΣ  ΠΡΟΣΚΥΝΕΙ ΑΥΤΟΝ ΕΝ ΑΓΑΠΗ.

23.ΘΕΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ.  ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΕ  ΕΜΑΣ Ο ΘΕΟΣ?.....…ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΗΜΩΝ (ΑΡΣΗ ΧΑΡΙΤΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΑΡΣΗ -ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ ), ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ Η ΨΥΧΗ ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΗ.

24. ΟΥΤΟΣ (Ο ΘΕΟΣ ) ΜΕΤΑΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΑΥΤΟΥ, & ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ.

25. «ΚΡΑΤΤΕΙ ΣΤΕΡΕΩΣ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΟΥ ΕΝ ΤΩ ΘΕΟ»- ΘΑ ΕΡΘΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΟ ΑΘΑΝΑΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΘΑ ΕΓΓΙΣΗ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.

26. ΤΟ ΖΩΟΠΟΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΤΑΙ ΗΜΑΣ  ΟΤΑΝ ΔΙΑΜΕΝΩΜΕ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΑΠΕΙΝΟΥ ΑΝΟΙΓΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ.

27. ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΕΩΣ & ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ  ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ  ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ-ΔΙΔΕΤΑΙ Η ΒΙΩΣΗ, ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

28. Ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΕΙΣ ΗΜΑΣ ΜΕ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ.

29. Η ΟΡΑΣΙΣ ΘΕΟΥ ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΝΩΠΙΟΝ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΑΝΑΦΟΡΑ  ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ .

30. ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΣ ΜΑΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ.

31. ΕΚ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΣ ΤΟΥ ΑΔΟΥ ΓΕΝΝΑΤΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡ ΟΛΟΥ  ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.

33. Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ - ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗ ΣΥΜΜΟΡΦΟΝ ΤΩ ΣΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ.

34. ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΑ ΕΛΞΙΣ ΗΜΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟ «ΑΠΕΙΡΑ», ΒΡΑΔΥΤΕΡΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΙΣ ΕΜΑΣ Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ.

35. ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΒΑΘΕΟΥΣ ΘΡΗΝΟΥ «ΙΑΣΑΙ ΜΕ ΕΩΣ ΤΕΛΟΥΣ».. ΟΥΤΟΣ ΙΑΤΑΙ!

36. ΠΑΝ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ, ΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΤΗΝ ΕΓΚΥΡΟ ΚΡΙΣΙΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΗΜΩΝ.

37. Η ΝΟΕΡΑ ΟΡΑΣΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΔΟΘΗ ΕΙΣ ΗΜΑΣ ΕΝ ΒΡΑΧΥΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.

38. Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, Ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, Ο ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΟΝΤΩΣ ΝΑ ΠΑΣΧΟΥΝ  ΕΝ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΠΑΛΗ, ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΩΣ ΜΗΔΑΜΙΝΟΝ ΕΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ. ΕΔΩ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΕΙ ΣΑΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, ΣΑΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ.

39. ΠΑΝ ΕΡΓΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΑΝΑΠΟ ΦΕΥΚΤΩΣ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕΤ΄ ΑΣΚΗΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΟΣ.

40. ΑΣΚΗΤΙΚΗ ΑΡΧΗ (ΤΑΠΕΙΝΩΣΕΩΣ ), ΚΙΝΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΣΜΙΚΡΥΝΣΙΝ, ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΤΕΛΕΥΤΩΣ ΜΙΚΡΟ & ΚΑΘΟΛΟΥ ΥΠΕΡΗΦΑΝΟ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΕΚΘΕΙΑΣΜΟ. Η ΟΔΟΣ ΑΥΤΗ  ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΙΣ (Ο π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ ΔΙΔΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΑΥΤΗ ΔΙΟΤΙ ΠΕΡΑΣΕ…ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ),  ΑΠΟΦΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΤΑ π. ΣΩΦΡΟΝΙΟ ΕΝΝΟΕΙ ΤΗΝ «ΔΙΑ ΚΕΝΩΣΕΩΣ ΕΝ ΠΟΡΕΙΑ ΟΠΙΣΩ ΧΡΙΣΤΟΥ»!

41. ΧΑΡΙΣ: ΝΑ ΑΓΑΠΩΜΕΝ  ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ  ΔΙΔΕΤΑΙ  ΕΙΣ ΗΜΑΣ ΑΝΩΘΕΝ.

42. ΔΕΝ ΕΔΟΘΗ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑΣ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΥΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ, ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΣΟ ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ & ΠΟΣΟ ΤΟ ΠΟΘΕΙ ΕΝ ΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ…ΦΥΣΙΚΑ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ……. ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.

43. ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΑΔΑΜ. ΕΔΩ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΝΗ, ΣΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ, ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΜΩΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΑΥΤΗΣ ΠΛΗΣΙΑΣΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΥΠΕΡ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΩΣ ΑΤΕΛΕΥΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (Π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ )

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΩΣ ΑΤΕΛΕΥΤΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (Π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΣ )

ΠΗΓΕΣ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Π. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ

& ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΖΑΧΑΡΙΟΥ

Η προσευχη είναι ατελευτητος δημιουργια, ανωτερα πασης τεχης η επιστημης. Δια της προσευχης εισερχωμεθα εις κοινωνια μετα του Αναρχου Οντος. Η ζωη του οντως  θεου εισχωρει εν ημιν δια του αγωγου της προσευχης. Ενιοτε θα ισταμεθα  επι των οριων  τροπον  τινα της αφροσυνης και εν οδυνη  καρδιας θα ομολογουμε εις Αυτόν την οικτραν ημων καταστασιν

Η προσευχη αποκαθιστα οπωσδηποτε εν ημιν την θεια εκεινη  πνοη την οποια ο θεος  ενεφυσησεν εις το προσωπο του Αδαμ και δυναμει της οποιας ουτος εγενετο ψυχη ζωσα .  Το αναγεννημενο δια της προσευχης πνευμα ημων αρχιζει να εκπληττηται προ του μεγαλου μυστηριου του ΕΙΝΑΙ.

Είναι απαραιτητο εις ολους ημας τους υιους του Αδαμ να διελθωμε δια του ουρανιου τουτου πυρος του καταφλεγοντος τας ριζας των θανατηφορων παθων, αλλως δεν θα ιδωμε το Πυρ τουτο μεταβαλλομενον εις φως νεας ζωης  διοτι εν πτωσει ημων η καυσις προηγειται του φωτισμου και ουχι αντιθετως. Συνεπως ας ευλογησωμεν τον Κυριο και δια την κατακαιουσα ταυτην ενεργεια της αγαπης ΑΥΤΟΥ.

Η αυθεντικη προσευχη εννουσα μετα του Υψιστου δεν είναι άλλο τι ει μη το φως και δυναμις εκ των ουρανων προς ημας καταβαινουσα. Κατά την ουσιαν αυτης η προσευχη υπερβαινει την κατασταση ημων. Δεν υπαρχει πηγη ενεργειας δι αυτην εν τω κοσμω τουτω. Εάν ταπεινω  την σαρκα δι΄υπερμετρου νηστειας τοτε επι τινα χρονο εν τη οδυνηρα εγκρατεια δημιουργειται ευνοϊκον εδαφος δια την προσευχην, κατοπιν όμως το σωμα αποκαμει & αρνειται να ακολουθησει το πνευμα.

Η αληθινη προσευχη προς τον αληθινον θεον είναι κοινωνιαν μετα του πνευματος του θεου το οποιο  προσευχεται εν ημιν. Η πραξις της προσευχης ως ανωθεν καταβαινουσα, χαρις υπερεχει της γήϊνης φυσεως ημων & εξ αιτιας τουτων το φθαρτο σωμα ανικανον δια την αναβασιν εις την σφαιραν του πνευματος ανθισταται εις αυτην η διανοια ανισχυρος να περιλαβει την απειροτητα, εναντιουται σαλευεται υπο των αμφιβολιων, απωθουσα παν ότι υπερβαινει την αντιληψη αυτης. Μονον όμως η προσευχη ανακαλει τον ΚΤΙΣΤΟ κοσμο εκ της πτωσεως αυτου υπερνικων την εν αυτω μονοτονιαν & αδρανεια δια  της μεγαλης εντασεως του πνευματος ημων εν τηρησει των εντολων του. Προσευχη σημαινει πολλακις να ομολογουμεν εις τον θεον την  αθλιαν ημων καταστασιν, αδυναμιαν, ακηδιαν, αμφιβολιαν, φοβους, αδιεξοδα, κλπ. Να ομολογουμε μη επιζητουντες καλλιεπεις εκφρασεις ουδε εισετι λογικον ειρμον….Συχνακις ο τροπος ουτος στροφης προς τον θεον αποβαινει η αρχη της προσευχης–διαλογου. Πολλακις μας εγκαταλειπει η (ΧΑΡΙΣ ) για καιρο, τουτο είναι μεγαλο δωρον. Όταν μας εγκαταλειπει ο θεος τοτε λαμβανουμε αισθησιν κενου τινος εν αυτω τουτω των ΕΙΝΑΙ & δεν γνωριζει η ψυχη εάν ποτε επιστρεψει εις ημας, τοτε ο απελθων ΟΥΤΟΣ απεκρυφθη. Εγω αναφερει ο π. Σωφρονιος εγκαταλειφθην καιρον–κενος & ζω φοβερον τουτον κενον ως τον θανατον. Δια της εναλλαγης των καταστασεων θα γνωρισουμε την διαφοραν μεταξυ των φυσικων χαρισματων & εκεινων τα οποια κατερχονται  ως Ανωθεν ευλογια. Το φως της αγαπης ταυτης εκχεεται προς πασαν την κτισιν. Η αγαπη αυτή γινεται αισθητη υπερ της φυσικης καρδιας, αλλα κατά το ειδος αυτης είναι πνευματικη ΑΚΤΙΣΤΟΣ ως παρα του θεου εκπηγαζουσα. Σεβεται τον ανθρωπον ταπεινουται ενωπιον του. Η ορασις του θεου θετει τον ανθρωπον ενωπιον της αναγκαιοτητος του εσωτερικου ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ εν αναφορα προς αυτόν. Κατ ουσιαν εκαστη ενεργεια ημων απαραιτητως η…προσεγγιζει ημας προς τον θεον η..αντιθετως απομακρυνει ημας. Η αποστασις μεταξυ ημων & του θεου είναι ανεκφραστως μεγαλη. Χρονος είναι ο τοπος της συναντησεως ημων μετα του Δημιουργου χρονος είναι η διαδικασια της πραγματοποιησις του σχεδιου του θεου περι της δημιουργιας. Εις έναν εκαστον ημων παρεσχεθη «ΙΔΙΑΣ ΤΙΣ ΧΡΟΝΟΣ» βραχυς μεν αλλα επαρκης δια την επιτευξιν της σωτηριας. Εφοσον διαγωμεν εν «ΣΩΜΑΤΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ» & συνεπεια εν του κοσμου τουτου δεν θα παυση η ασκητικη παλη προς τον νομον της αμαρτιας. Η κατασταση αυτή γρηγορα μας οδηγει στον προσωπικο μας «ΑΔΗΝ» & είναι πολύ ωφελιμος δι ημας διοτι γνωριζουμε πλεον τας σοβαρας μας  αδυναμιας. Εκ της πειρας αυτης  του «ΑΔΟΥ»  γενναται η προσευχη υπερ ολου του κοσμου των ανθρωπων. Ετσι φθανουμε στο πασα εμπειρια ημων αποβαινει, αποκαλυψις περι των διαδραματιζομενων ανα τους αιωνας εν τω κοσμω των ανθρωπων & η πνευματικα ημων καταστασις λαμβανει χαρακτηρα πραγματικοτητος.

Η αγαπη του Χριστου εμπνεει ελεημονα υπερ παντων των ανθρωπων, προσευχη εν τη οποια συμμετεχουν & η ψυχη & τοσωμα.

 Εν τη Ευχητικη «ΠΡΟΣΕΥΧΗ»  καταπονησει της ψυχης περι της σωτηριας των ανθρωπων περικλειεται ζωοποιος δυναμις & αγια χαρα.

Σημειοτεον ότι  δυσκολως αφομοιουται εξ ημων η ζωη του θεου. Οσον ισχυροτερα είναι η ελξις ημων προς το απειρον τοσουτον βραδυτερον φαινεται εις ημας η προσεγγισις προς αυτόν. Η τυραννικη αισθησις της μηδαμεινότητος ημων αφ ενός & η θεωρια του ανεκδιηγητου μεγαλειου του ποθουμενου αφ ετερου καθιστουν αδυνατον να συλλαβη ο νους μας το μεγαλειο του θεου.

Η αγαπη δεν  ενοποιει ημας εν τω ΕΙΝΑΙ το πληρωμα της αγαπης οδηγει να αγαπωμεν μεχρι αυτοληθης  τουτεστι αυτομισους.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΕΣΣΕΧ

http://vatopaidi.wordpress.com/2010/07/11/video-me-zoi-geronta-sofroniou-monis-timiou-prodromou-essex-agglias/

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ ΕΣΣΕΧ-ΘΕΜΑ : ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Για τον Γέροντα Σωφρόνιο εχουν γραφτει πολλα. Γεννηθηκε στην Μοσχα από γονεις Ρωσσους το 1896. Σπουδασε στην Κρατικη Σχολη καλων τεχνων της Μοσχας & επιδοθηκε στη ζωγραφικη.Τη  τεχνη αυτή την αγαπησε παρα πολύ.

Από νεος ασχοληθηκε σοβαρα με πολλα υπαρξιακα προβληματα της εποχης του, θα λεγαμε σημερα ενας νεος με πολύ ανησυχο πνευμα. Οι εντονες μεταφυσικες του αναζητησεις τον οδηγησαν στην οδυνηρη συναισθηση του τραγικου χαρακτηρα του ανθρωπινου  ΕΙΝΑΙ. Στην συνειδηση  του υποτιμησε  την ιδεα ότι το ΑΠΟΛΥΤΟ μπορει να περικλυσθει στον ψυχισμο της Ευαγγελικης εντολης της αγαπης & απομακρυνθηκε από την χριστιανικη οδο. Εμπλεξε με την θεωρια των ανατολικων θρησκειων ως λογικη λυση στο θλιβερο θεαμα των παθηματων & του πονου, είλκυσε τον γεροντα για 8 ετη, ασκηθηκε στον ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ της φιλοσοφικης αυτης πλανης  του ΥΠΕΡΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟ. Την επιστροφη του στην εκκλησια προκαλεσε το βιβλικο κειμενο ΣΙΝΑΪΤΙΚΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ  ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ, βοηθουμενος από την χαρη του θεου κατενοησε ότι το ΑΠΟΛΥΤΟ & ΑΝΑΡΧΟ ΕΙΝΑΙ, δεν είναι άλλο από το προσωπικο θεο. Από την στιγμη εκεινη της προσωπικης  συναντησεως του  με το ΟΝΤΩΣ ΟΝ, δεν επαυε να μυειται στο μυστηριο του αποκαλυφθεντος θεΙου & να εμβαθυνει στις απειρες  διαστασεις της Υποστασεως του Χριστου Κατ εικονα  του οποιου κτιστηκε ο ανθρωπος.

Την πλανη του στο απροσωπο & φανταζομενο ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΟΥ ΙΝΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ θρηνησε πολλα χρονια με πενθος και δακρυα. Ως προς την Γαλλια & το Αγιο ορος είναι πολύ γνωστη η πορεια του, εχουν γραφτει παρα πολλα κειμενα.

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΙΛΟΥΑΝΟ

Όταν ο π. Σωφρονιος επισκεφθηκε τον Αγιο Σιλουανο & του διηγηθηκε την ζωη του εμπιστευθηκε σε αυτόν τον αποκαλυπτικο λογο του Χριστου, ΚΡΑΤΕΙ ΤΟΝ ΝΟΥ ΣΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΔΗ & ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΟΥ, που αποτελουσε σταθμο στο πνευματικο του αγωνα & και με την δυναμη του οποιου διασωθηκε από κάθε δαιμονικη προσβολη & καθαριστηκε  από τους λογισμους της υπερηφανειας. Ο Γεροντας απεκτησε πιστη & ευλαβεια προς τον Σιλουανο ώστε θεωρουσε την γνωριμια του & τον συνδεσμο του ως την μεγαλυτερη προς αυτόν δωρεα του θεου, γεγονος που ειχε καθοριστικη σημασια για την μετεπειτα πνευματικη εξελιξη & Θεολογια του, ακλονητη ζωη & απαθεια & βεβαιως πρεπει να αναφερουμε ότι ηταν ανθρωπος του ΛΟΓΟΥ. Προσπαθουσε να μειωσει τον ανθρωπινο πονο αλλα εδαπανοταν να διακονηση το μεγαλυτερο & σημαντικοτερο  θαυμα  της προσκαιρης ΥΠΑΡΞΕΩΣ  ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΕΙΝΑΙ με το πνευμα ΤΟΥ ΖΩΝΤΟΣ& ΑΙΩΝΙΟΥ ΘΕΟΥ..Χαρακτηριστικα ελεγε  « Για να εισαι χριστιανος πρεπει να εισαι καλλιτεχνης». Ο ποθος & η αγαπη στο Χριστο να οδηγη να φθαση κανεις στην ΑΤΕΛΕΥΤΗ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.