“Μη θρησκευτικά, προς Θεού!” -παρενθετικόν στιχούργημα φίλου
1)Τόνισα ιδιαίτερα το σημείο εκείνο που είναι το κύριο που διαχωρίζει Ανατολή και Δύση-Αίρεση. Δηλαδή, ότι έχει χαθεί στην Δύση η καρδία, η θεολογία της καρδίας, το μυστήριο, όπως το έλεγε και ο Ράνσιμαν. Ο Κ.Κ. τόνισε ιδιαίτερα το θέμα του κενού της καρδίας(υπαρξιακό κενό), όπως ίσως θα περίμενε κάποιος…
2)Μιλήσαμε για το πώς ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ υπήρξε ένας πολύ μεγάλος θεολόγος, καθώς χρησιμοποιούσε μία γλώσσα λεπτότατη, όπως λ.χ. οι Έλληνες Πατέρες, που ανανοηματοδότησαν τους φιλοσοφικούς όρους τους ελληνικούς. Ο Κ.Κ. μου αντέτεινε εμφατικά, ότι ο γέροντας Σωφρόνιος θα πρέπει να ονομαστή “Άγ. Σωφρόνιος (του Έσσεξ) ο Θεολόγος”, δηλαδή επώνυμος της Θεολογίας μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή, τον Άγιο Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο… Εντυπωσιακότατο, όντως…
3)Το κυριότερο σημείο που ήθελα να ρωτήσω ήταν το εξής: εάν, παρά το τεράστιο χάρισμα, τάλαντο του θεολογείν, που είχε αυτός ο στάρετς που μόνασε, ιδιοτύπως πράγματι, στην Αγγλία, είχε και αγιοπνευματικά χαρίσματα. Η συζήτηση γινόταν αγγλιστί, οπότε χρειάστηκε να εξηγήσω με παράδειγμα: ιαματικό χάρισμα(healing charisma of the Holy Spirit). Ο Κ.Κ. μου απήντησε, ότι, πράγματι, είχε ιαματικό χάρισμα, και ότι είχε θεραπεύσει και τον ίδιο από σωματικές ασθένειες -τις οποίες και μου κατονόμασε, περιέγραψε……! Αλλά, μου αντέτεινε υπογραμμίζοντάς το, ο γέροντας ήθελε, καθώς μου είπε, να θεραπεύει όχι, βασικά, τα προβλήματα του σώματος, αλλά τα προβλήματα της ψυχής! Μάλιστα, πρόσθεσε, ότι έχει μίαν αναφορά στο τέλος του βιβλίου του τούτου.
4)Εντυπωσιάστηκα και έφυγα μετά από όλα αυτά. Πάντως, η ανιδιοτέλεια του συγγραφέα υπήρξε παροιμιώδης. Όταν του είπα, ότι θέλω να μάθω για τον γέροντα και πως δεν έχω μελετήσει ακόμη την ζωή του, μου πρότεινε ένα άλλο βιβλίο, το “αγαπώ, άρα υπάρχω”(Ν. Σαχάρωφ, εκδ. Εν πλω, 2007) συγκεκριμένα. Τέλος, έγινε αναφορά και στον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς, ο οποίος, μου είπε ο Κ.Κ., υπήρξε σημαντική φιγούρα για αυτόν και τον βοήθησε στην αναζήτησή του……
Ο Κλάους Κέννεθ για τον γέροντα Σωφρόνιο του Έσσεξ και μέσα από τα μάτια εμού
Στα τέλη Απριλίου, υπήρξε έκθεση βιβλίου στην Διεθνή Έκθεση της Θεσσαλονίκης(είναι αυτή που οι κοσμοπολίτες elite ονόμασαν Helexpo…!), 22-25 Απριλίου. Εκεί έλαβε χώρα -κατά τον γνωστό γαλλισμό- παρουσίαση του βιβλίου, ενός πολύ γνωστού βιβλίου, του παγκοσμίου φήμης συγγραφέα Klaus Kenneth. Ο τελευταίος έχει γράψει ένα βιβλίο, λοιπόν, που τιτλοφορείται “Χιλιάδες μίλια προς τον τόπο της καρδιάς“, που κυκλοφόρησε επέρυσι από τον εκδοτικό οίκο “Εν πλω”. Διαβάζοντάς το, όντως βλέπεις αυτό που έλεγε ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς, ότι “ζωή χωρίς Θεό δεν αντέχεται” και πόσο ανυπόφορη μπορεί να γίνει η ζωή μέσα στον εγωισμό, την αυτοδικαίωση και μακρυά από την Ζωή… Ιδιαίτερα, ο συγγραφέας είχε μία ζωή στοιχειωμένη, πονεμένη στα άκρα, περιπετειώδη και μπορεί να πει κάτι ανάλογο με τον κύκνειο λόγο του Πατροκοσμά “Ερεύνησα τα βάθη της σοφίας. Όλες οι πίστεις είναι ψεύτικες.” Μετά την παρουσίαση που έγινε στις 23 του μηνός, Σάββατο, είχα μία συνομιλία με τον συγγραφέα. Ένας λογισμός που εκτίμησα ως καλό* με ωθεί να σας μεταφέρω κάποια βασικά σημεία από την σύντομη αυτή συνομιλία…1)Τόνισα ιδιαίτερα το σημείο εκείνο που είναι το κύριο που διαχωρίζει Ανατολή και Δύση-Αίρεση. Δηλαδή, ότι έχει χαθεί στην Δύση η καρδία, η θεολογία της καρδίας, το μυστήριο, όπως το έλεγε και ο Ράνσιμαν. Ο Κ.Κ. τόνισε ιδιαίτερα το θέμα του κενού της καρδίας(υπαρξιακό κενό), όπως ίσως θα περίμενε κάποιος…
2)Μιλήσαμε για το πώς ο γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ υπήρξε ένας πολύ μεγάλος θεολόγος, καθώς χρησιμοποιούσε μία γλώσσα λεπτότατη, όπως λ.χ. οι Έλληνες Πατέρες, που ανανοηματοδότησαν τους φιλοσοφικούς όρους τους ελληνικούς. Ο Κ.Κ. μου αντέτεινε εμφατικά, ότι ο γέροντας Σωφρόνιος θα πρέπει να ονομαστή “Άγ. Σωφρόνιος (του Έσσεξ) ο Θεολόγος”, δηλαδή επώνυμος της Θεολογίας μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή, τον Άγιο Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό και τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο… Εντυπωσιακότατο, όντως…
3)Το κυριότερο σημείο που ήθελα να ρωτήσω ήταν το εξής: εάν, παρά το τεράστιο χάρισμα, τάλαντο του θεολογείν, που είχε αυτός ο στάρετς που μόνασε, ιδιοτύπως πράγματι, στην Αγγλία, είχε και αγιοπνευματικά χαρίσματα. Η συζήτηση γινόταν αγγλιστί, οπότε χρειάστηκε να εξηγήσω με παράδειγμα: ιαματικό χάρισμα(healing charisma of the Holy Spirit). Ο Κ.Κ. μου απήντησε, ότι, πράγματι, είχε ιαματικό χάρισμα, και ότι είχε θεραπεύσει και τον ίδιο από σωματικές ασθένειες -τις οποίες και μου κατονόμασε, περιέγραψε……! Αλλά, μου αντέτεινε υπογραμμίζοντάς το, ο γέροντας ήθελε, καθώς μου είπε, να θεραπεύει όχι, βασικά, τα προβλήματα του σώματος, αλλά τα προβλήματα της ψυχής! Μάλιστα, πρόσθεσε, ότι έχει μίαν αναφορά στο τέλος του βιβλίου του τούτου.
4)Εντυπωσιάστηκα και έφυγα μετά από όλα αυτά. Πάντως, η ανιδιοτέλεια του συγγραφέα υπήρξε παροιμιώδης. Όταν του είπα, ότι θέλω να μάθω για τον γέροντα και πως δεν έχω μελετήσει ακόμη την ζωή του, μου πρότεινε ένα άλλο βιβλίο, το “αγαπώ, άρα υπάρχω”(Ν. Σαχάρωφ, εκδ. Εν πλω, 2007) συγκεκριμένα. Τέλος, έγινε αναφορά και στον Άγιο Νικόλαο Βελιμίροβιτς, ο οποίος, μου είπε ο Κ.Κ., υπήρξε σημαντική φιγούρα για αυτόν και τον βοήθησε στην αναζήτησή του……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου