Καλημέρα με φως καρδιάς, χαρά και αγάπη.. είναι μια άλλη οπτική αγώνα...
Sep24
Ακόμα κι αν φύγεις
Αταξινόμητα
13 σχόλια
Ακομα και αν φυγειςγια το γύρο του κόσμου,
θα 'σαι πάντα δικός μου,
θα 'μαστε πάντα μαζί.
Και δε θα μου λείπεις,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί.
Τα ήσυχα βράδια,
η Αθήνα θ' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι,
που θα 'σαι μέσα κι εσύ.
Και δε θα σου λείπω,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί.
Τα ήσυχα βράδια,
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο,
που θα 'σαι μέσα κι εσύ.
Και δε θα σου λείπω,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί...
θα 'σαι πάντα δικός μου,
θα 'μαστε πάντα μαζί.
Και δε θα μου λείπεις,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί.
Τα ήσυχα βράδια,
η Αθήνα θ' ανάβει
σαν μεγάλο καράβι,
που θα 'σαι μέσα κι εσύ.
Και δε θα σου λείπω,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί.
Τα ήσυχα βράδια,
θα περνάει φωτισμένο
της ζωής μου το τρένο,
που θα 'σαι μέσα κι εσύ.
Και δε θα σου λείπω,
γιατί θα 'ναι η ψυχή μου,
το τραγούδι της ερήμου,
που θα σ' ακολουθεί...
Aug17
ΜΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ ΓΙ' ΑΓΑΠΗ
Αταξινόμητα
5 σχόλια
Μη μου μιλάς γι' αγάπη
σαν κλαίνε τα πουλιά
μη μου μιλάς γι' αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά
Δεν πάει καλό καράβι
σε θάλασσα ρηχή
έρημη θ' απομείνει
για πάντα η εξοχή.
Μη μου μιλάς γι' αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά
μη μου μιλάς γι' αγάπη
σαν κλαίνε τα πουλιά
Κάτι κρυφό το κύμα
λέει στην σιγαλιά
το παίρνουνε στο δείλι
και κλαίνε τα πουλιά.
Στάζει η ψυχή μου δάκρυ
πίκρα σταλιά σταλιά
πεθαίνει τ' όνειρό μας
σαν τη στερνή αντηλιά.
σαν κλαίνε τα πουλιά
μη μου μιλάς γι' αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά
Δεν πάει καλό καράβι
σε θάλασσα ρηχή
έρημη θ' απομείνει
για πάντα η εξοχή.
Μη μου μιλάς γι' αγάπη
στην έρμη ακρογιαλιά
μη μου μιλάς γι' αγάπη
σαν κλαίνε τα πουλιά
Κάτι κρυφό το κύμα
λέει στην σιγαλιά
το παίρνουνε στο δείλι
και κλαίνε τα πουλιά.
Στάζει η ψυχή μου δάκρυ
πίκρα σταλιά σταλιά
πεθαίνει τ' όνειρό μας
σαν τη στερνή αντηλιά.
Oct09
Λόγια Ψυχής...
Αταξινόμητα
19 σχόλια
"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου
χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα
θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ
Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό πουσ ημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε
εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν
οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο,
αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε
εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν
οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο,
αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.
Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.
Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του
Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη
σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από
τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...
Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους
ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να
πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.
Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν,
χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!
Στο μικρό παιδίθα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα
έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.
Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή
του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που
κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή
παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει
να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν
θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.
Να λες πάντα αυτόπου νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν
η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα
προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα
ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα
σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι
άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα
ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι
αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν
θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως
πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα
να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.
Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η
τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις
άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα
για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και
ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.
Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι,
αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη",
"συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.
Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία
για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.
Gabriel Garcia Marquez
Jul15
Bella luna...(in your eyes)
Αταξινόμητα
16 σχόλια
I look and stare so deep in your eyes
I touch on you more and more every time
When you leave I'm beggin you not to go
Call your name two, three times in a row
Such a funny thing for me to try to explain
How I'm feeling and my pride is the one to blame
Yeah, cause I know I don't understand
Just how your love can do what no on else can...
I touch on you more and more every time
When you leave I'm beggin you not to go
Call your name two, three times in a row
Such a funny thing for me to try to explain
How I'm feeling and my pride is the one to blame
Yeah, cause I know I don't understand
Just how your love can do what no on else can...
Jul14
Ρίσκο, αντίσταση, έρωτας...
Αταξινόμητα
13 σχόλια
Ρίσκο όλη του η ζωή και δόσιμο, πολύ δόσιμο χωρίς μέτρο,
χωρίς να τον νοιάζει ο απολογισμός της απώλειας του
Τον πλήρωναν πάντα σε είδος πολύ βρόμικο.
Έχωνε τα χέρια, στα απόβλητα της κοινωνίας
Από εκεί έβγαζε ένα μικρό, απειροελάχιστο κέρδος.
Κέρδος ψυχής, καρδιάς, αγάπης.
Το συναίσθημα καλπάζει σαν άτι...
Έτσι ερωτεύεται, αγαπά, γράφει και σβήνει τη ζωή του...
Μελαγχολεί, σκέφτεται, εμβαθύνει, στεναχώρια νιώθει,
αηδία, με όσα σε βάρος των ανθρώπων γίνονται.
Απεχθάνεται την εκμετάλλευση κάθε λογής.
Απορρίπτει την εκμετάλλευση των ανθρώπων.
Δε θέλει να τους φερθεί σαν σε άψυχα δέματα,
να τους πετά σαν στημένες λεμονόκουπες
Όχι με πρόχειρα μηνύματα γραμμένα
στα περιθώρια υψηλών διασκέψεων...
χωρίς να κοιτιούνται στα μάτια.
Πώς χωρίς να κοιτάζουν ο ένας τον άλλο,
θα μιλούσαν για το όραμα μιας ποιοτικότερης ζωής;
Το καλό χαρτί, το μολύβι το έχουν τα παιδιά του σχολείου
για να γνωρίσουν τη γνώση,
Το ίδιο χαρτί το έχουν ενίοτε κι οι ποιητές- ανθρωπιστές.
Έτσι έφτασε στο άλλο άκρο...
Πολλές φορές τον εκμεταλλεύτηκαν και
του πήραν μια περιουσία ψυχής, αγώνα, ιδρώτα...
Το ήξερε, μα να αλωθεί δεν ήθελε σε ψεύτικες σχέσεις
και ύποπτες συναλλαγές που τον είχαν αφήσει
λεηλατημένο, ανήμπορο και μόνο την ώρα που
είχε ανάγκη από ανθρώπινη βοήθεια.
Περιόδους ανείπωτης μοναξιάς βίωσε, μα επέζησε...
Μια φορά θα πάει στους οι πλανήτες του σύμπαντος
με την πιθανότητα ανάμεσα τους να χαθεί.
Μπορεί να χαθεί συνειδητά αν καθώς εκεί ψηλά στο άπειρο
που θα βρίσκεται μπει στα λημέρια μια ουράνιας Καλυψώς,
που θα τον αποκόψει από τη ζωή...
Δεν θα αρνηθεί όμως ποτέ Αγάπη αληθινή
και καθάρια σαν των παιδιών το γάργαρο γέλιο,
ανθρωπιά ίδια με το τιτίβισμα των πουλιών,
του έρωτα την ξαφνική καταιγίδα...
Σ.Μ.
Jul12
Ο καιρός πήγαινε κατά χειμώνα, οι εποχές καταργήθηκαν,
τις μολύναμε κι αυτές, σαν τα όνειρα μας.
Όλοι η παρέα θα μαζευόταν πάλι στο στέκι,
που το έλεγαν «Το μάτι του βοριά».
Γύρω μαζεύονταν εκείνοι που είχαν σχολάσει
απ' τα «καμίνια» της ζωής.
Αυτοί συνειδητά ήθελαν να δουλεύουν
πέρα από πολυτελή γραφεία, με άνετες καρέκλες,
Ήταν εργάτες και δουλεύαν για βιοποριστικούς λόγους,
αλλά όχι στρατιωτάκια στη δούλεψη
του πάσα ένα μεγαλοαστού...
Ήταν άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό και αξιοπρέπεια,
που δεν έκριναν τον συμπολίτη από την φίρμα του ρούχου του.
Δεν κατηγορούσαν τους άλλους,τους σεβόταν μα δεν τους ακολουθούσαν.
Δεν ταίριαζαν σε αυτό το μοντέλο ζωής.
Μπαίνει ο γλάρος σε κλουβί; Όχι, θα πεθάνει.
Να το λοιπόν κάτι τέτοιο ήταν κι αυτοί.
Συχνά όμως τους πετροβολούσαν.
Αυτή την ποιότητα δεν την έκαναν εμπόριο.
Ηταν ο τρόπος ζωής τους και τον υποστήριζαν,
Αγώνας, δουλειά, γνώση, έρωτας, αθώα παιδικά μάτια.
Μα τι άλλο ήταν η αληθινή ζωή;
Την αυγή κινούσε, να χαιρετήσει την καινούργια μέρα
που ήταν γλυκιά και τρυφερή πάντα.
Ήταν απρόβλεπτος, φωνακλάς στο άδικο, πεισματάρης.
Τρυφερός στον έρωτα, που αφήνονταν ολοκληρωτικά.
Πήγαινε κόντρα σε όσους ήθελαν να εξαφανίσουν
το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης.
Της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης.
Έκανε λάθη και τα αναγνώριζε.
Ποτέ δεν κουκούλωσε κάτι στραβό,
αλλά αυτοσαρκαζόταν για τα στραβά του...
Ήταν ταυτόχρονα ο άνεμος που δεν τον βλέπεις, αλλά τον νιώθεις.
Αυτή την ανταμοιβή μόνο ήθελε να τον νιώθουν
ακόμα κι όταν δεν τον καταλάβαιναν.
...Πόσες φορές θέλησε να σταθεί και να ψάξει
την αιώνια ανεξιχνίαστη φλέβα,
που από αστραπή γεννιόταν κι έφερνε ένα λουλούδι ένα φιλί;
Άδραξε μια δέσμη πρόσωπα ή προσωπεία
που κατρακύλαγαν σαν δαχτυλίδια
κάτω στο χώμα που μαζί του χόρευε ο αέρας βαλς.
τις μολύναμε κι αυτές, σαν τα όνειρα μας.
Όλοι η παρέα θα μαζευόταν πάλι στο στέκι,
που το έλεγαν «Το μάτι του βοριά».
Γύρω μαζεύονταν εκείνοι που είχαν σχολάσει
απ' τα «καμίνια» της ζωής.
Αυτοί συνειδητά ήθελαν να δουλεύουν
πέρα από πολυτελή γραφεία, με άνετες καρέκλες,
Ήταν εργάτες και δουλεύαν για βιοποριστικούς λόγους,
αλλά όχι στρατιωτάκια στη δούλεψη
του πάσα ένα μεγαλοαστού...
Ήταν άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό και αξιοπρέπεια,
που δεν έκριναν τον συμπολίτη από την φίρμα του ρούχου του.
Δεν κατηγορούσαν τους άλλους,τους σεβόταν μα δεν τους ακολουθούσαν.
Δεν ταίριαζαν σε αυτό το μοντέλο ζωής.
Μπαίνει ο γλάρος σε κλουβί; Όχι, θα πεθάνει.
Να το λοιπόν κάτι τέτοιο ήταν κι αυτοί.
Συχνά όμως τους πετροβολούσαν.
Αυτή την ποιότητα δεν την έκαναν εμπόριο.
Ηταν ο τρόπος ζωής τους και τον υποστήριζαν,
Αγώνας, δουλειά, γνώση, έρωτας, αθώα παιδικά μάτια.
Μα τι άλλο ήταν η αληθινή ζωή;
Την αυγή κινούσε, να χαιρετήσει την καινούργια μέρα
που ήταν γλυκιά και τρυφερή πάντα.
Ήταν απρόβλεπτος, φωνακλάς στο άδικο, πεισματάρης.
Τρυφερός στον έρωτα, που αφήνονταν ολοκληρωτικά.
Πήγαινε κόντρα σε όσους ήθελαν να εξαφανίσουν
το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης.
Της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης.
Έκανε λάθη και τα αναγνώριζε.
Ποτέ δεν κουκούλωσε κάτι στραβό,
αλλά αυτοσαρκαζόταν για τα στραβά του...
Ήταν ταυτόχρονα ο άνεμος που δεν τον βλέπεις, αλλά τον νιώθεις.
Αυτή την ανταμοιβή μόνο ήθελε να τον νιώθουν
ακόμα κι όταν δεν τον καταλάβαιναν.
...Πόσες φορές θέλησε να σταθεί και να ψάξει
την αιώνια ανεξιχνίαστη φλέβα,
που από αστραπή γεννιόταν κι έφερνε ένα λουλούδι ένα φιλί;
Άδραξε μια δέσμη πρόσωπα ή προσωπεία
που κατρακύλαγαν σαν δαχτυλίδια
κάτω στο χώμα που μαζί του χόρευε ο αέρας βαλς.
Άδραξε όμως και την αγάπη φίλων καρδιάς...
Σ. Μ. (αποσπ.)
Jul11
Ο γυρισμός του ξενιτεμένου
Αταξινόμητα
15 σχόλια
- Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ήρθες
με εικόνες που έχεις αναθρέψει
κάτω από ξένους ουρανούς
μακριά απ' τον τόπο το δικό σου.
- Γυρεύω τον παλιό μου κήπο‡
τα δέντρα μου έρχουνται ως τη μέση
κι οι λόφοι μοιάζουν με πεζούλια
κι όμως σαν ήμουνα παιδί
έπαιζα πάνω στο χορτάρι
κάτω από τους μεγάλους ίσκιους
κι έτρεχα πάνω σε πλαγίες
ώρα πολλή λαχανιασμένος.
- Παλιέ μου φίλε ξεκουράσου
σιγά- σιγά θα συνηθίσεις‡
θ' ανηφορίζουμε μαζί
στα γνώριμά σου μονοπάτια
θα ξαποστάσουμε μαζί
κάτω απ' το θόλο των πλατάνων
σιγά- σιγά θα 'ρθουν κοντά σου
το περιβόλι κι οι πλαγιές σου.
Γ. Σεφέρης
"Ο γυρισμός του ξενιτεμένου"
(απόσπασμα)
May03
Καλό ταξίδι καλέ μας άνθρωπε...
Αταξινόμητα
58 σχόλια
Απεβίωσε την Τρίτη, σε ηλικία 84 ετών,
ο αγαπημένος Έλληνας κωμικός Θανάσης Βέγγος.
Ο Θ.Βέγγος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός»,
όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες.
ο αγαπημένος Έλληνας κωμικός Θανάσης Βέγγος.
Ο Θ.Βέγγος άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός»,
όπου νοσηλευόταν τους τελευταίους μήνες.
Ο Θανάσης Βέγγος έφυγε από τη ζωή διακριτικά έτσι όπως έζησε,
παρά την φήμη του και το γεγονός ότι δημοσιογράφοι και κάμερες
τον πολιορκούσαν στενά τα τελευταία χρόνια.
Απέφευγε τις συνεντεύξεις
και στις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του οι δημοσιογράφοι
κρέμονταν από τα χείλη του κυριολεκτικά.
παρά την φήμη του και το γεγονός ότι δημοσιογράφοι και κάμερες
τον πολιορκούσαν στενά τα τελευταία χρόνια.
Απέφευγε τις συνεντεύξεις
και στις λιγοστές δημόσιες εμφανίσεις του οι δημοσιογράφοι
κρέμονταν από τα χείλη του κυριολεκτικά.
Άριστος οικογενειάρχης, καλός επαγγελματίας, καλός συνάδελφος αφοσιώθηκε
με λατρεία στον κινηματογράφο αγνοώντας
σχεδόν την μικρή οθόνη,
την οποία τίμησε με την παρουσία του ελάχιστες φορές.
με λατρεία στον κινηματογράφο αγνοώντας
σχεδόν την μικρή οθόνη,
την οποία τίμησε με την παρουσία του ελάχιστες φορές.
Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο τον Μάιο του 1927.
Το 1948 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου έμεινε για δύο χρόνια.
Εκεί γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο,
γνωριμία που οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στο σινεμά
το 1954 με την ταινία Μαγική Πόλις του σκηνοθέτη.
Το 1948 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου έμεινε για δύο χρόνια.
Εκεί γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο,
γνωριμία που οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στο σινεμά
το 1954 με την ταινία Μαγική Πόλις του σκηνοθέτη.
Στη συνέχεια έπαιξε μικρούς -αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους-
σε σημαντικές ταινίες όπως Ο δράκος,
Μανταλένα, ο Ηλίας του 16ου,
Ποτέ την Κυριακή, ενώ παράλληλα εργάστηκε
και ως φροντιστής στα πλατό.
σε σημαντικές ταινίες όπως Ο δράκος,
Μανταλένα, ο Ηλίας του 16ου,
Ποτέ την Κυριακή, ενώ παράλληλα εργάστηκε
και ως φροντιστής στα πλατό.
Η συνεργασία του με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη
οδηγεί στον σχηματισμό
του αεικίνητου ήρωα που μέσα στα επόμενα χρόνια
θα ενσάρκωνε τόσο καλά ο Θανάσης Βέγγος.
Το κοινό τον αγαπά μέσα από τις ταινίες Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ,
Μην είδατε τον Παναή, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης και άλλες.
οδηγεί στον σχηματισμό
του αεικίνητου ήρωα που μέσα στα επόμενα χρόνια
θα ενσάρκωνε τόσο καλά ο Θανάσης Βέγγος.
Το κοινό τον αγαπά μέσα από τις ταινίες Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ,
Μην είδατε τον Παναή, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης και άλλες.
Το 1964 ιδρύει τη δική του εταιρία παραγωγής
με τίτλο ΘΒ-Ταινίες Γέλιου.
Σε συνεργασία με άλλους σκηνοθέτες ή περνώντας
ο ίδιος πίσω από την κάμερα γυρίζει το διάστημα 1965-1967
πολλές αγαπημένες κωμωδίες όπως τα Φανερός Πράκτωρ 000,
Ποιος Θανάσης; και άλλες
με τίτλο ΘΒ-Ταινίες Γέλιου.
Σε συνεργασία με άλλους σκηνοθέτες ή περνώντας
ο ίδιος πίσω από την κάμερα γυρίζει το διάστημα 1965-1967
πολλές αγαπημένες κωμωδίες όπως τα Φανερός Πράκτωρ 000,
Ποιος Θανάσης; και άλλες
Ο Θανάσης Βέγγος αποθεώνεται
στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971,
με την ταινία του Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;
να αποσπά βραβεία κοινού και κριτικών.
στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971,
με την ταινία του Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;
να αποσπά βραβεία κοινού και κριτικών.
Μετά από ένα διάλειμμα επιστρέφει στο σινεμά με την ταινία του
Παντελή Βούλγαρη Ήσυχες μέρες του Αυγούστου
και Όλα είναι δρόμος,
ενώ πρωταγωνίστησε και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές.
Παντελή Βούλγαρη Ήσυχες μέρες του Αυγούστου
και Όλα είναι δρόμος,
ενώ πρωταγωνίστησε και σε πολλές τηλεοπτικές σειρές.
Συνολικά, ο Θανάσης Βέγγος εμφανίστηκε σε περισσότερες
από 125 ταινίες σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
από 125 ταινίες σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.
Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος
παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου,
με την οποία απέκτησε δύο γιους.
παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου,
με την οποία απέκτησε δύο γιους.
Newsroom ΔΟΛ
Apr17
Νίκος Παπάζογλου... ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ
Αταξινόμητα
31 σχόλια
Ένας από τους πλέον αγαπημένους τραγουδοποιούς και ερμηνευτές, ο Νίκος Παπάζογλου
έχασε την Κυριακή τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 63 ετών.
Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1948 στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου ξεκίνησε την πορεία του στο μουσικό στερέωμα της χώρας.
Το τελευταίο διάστημα ο αγαπημένος ερμηνευτής υποβάλλονταν σε χημειοθεραπείες.
Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1948 στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου ξεκίνησε την πορεία του στο μουσικό στερέωμα της χώρας.
Το τελευταίο διάστημα ο αγαπημένος ερμηνευτής υποβάλλονταν σε χημειοθεραπείες.
Ο Ν.Παπάζογλου απεβίωσε στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη.
Ξεκινώντας από νωρίς την πορεία του στη μουσική, στα τέλη της δεκαετία του '60,
Ξεκινώντας από νωρίς την πορεία του στη μουσική, στα τέλη της δεκαετία του '60,
ο Ν.Παπάζογλου έγινε γνωστός μετά τη συνεργασία του
με τον Μανώλη Ρασούλη και το Nίκο Ξυδάκη, επηρέαζοντας με τη σειρά του πλήθος Ελλήνων μουσικών της επόμενης γενιάς.
Ο Ν.Παπάζογλου είχε βρεθεί στο Άαχεν με τους Zealot,
Ο Ν.Παπάζογλου είχε βρεθεί στο Άαχεν με τους Zealot,
και μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το Μιλάνο, επέστρεψε στη Ελλάδα,
για να βάλει την υπογραφή του σε δίσκους όπως
την «Εκδίκηση της Γυφτιάς», «Τα Δήθεν», το «Χαράτσι», το «Μέσω Νεφών» και, εσχάτως, τη «Μάισσα Σελήνη.
Η κηδεία του Νίκου Παπάζογλου θα γίνει τη Μ.Δευτέρα από τον ναό του Αγίου Θεράποντα στην Τούμπα.
Η κηδεία του Νίκου Παπάζογλου θα γίνει τη Μ.Δευτέρα από τον ναό του Αγίου Θεράποντα στην Τούμπα.
Newsroom ΔΟΛ
Στη Χίο ερχόσουν μόνο για τον
Σύλλογο Οικολογίας και Περιβάλλοντος
και ήσουν- είσαι- φίλος για πάντα...
Mar24
Χελιδόνια της βροχής...
Αταξινόμητα
17 σχόλια
Όλες οι λέξεις μου σε όνειρα τελειώνουν
Νύχτες βροχής ανθίζουν στο κορμί σου
Κι όλες οι θάλασσες μπροστά σου χαμηλώνουν
Όρκους και ευχές που έκανες θυμήσου
Μέσα στα χέρια σου τα θαύματα
παγώνουν
Χελιδόνια της βροχής...
Όλες οι σκέψεις μου αρχίζουν χελιδόνια
Κάθε φτερό και φόβος της φωτιάς σου
Κάθε μου πέταγμα παιχνίδι στη ματιά σου
Όρκους κι ευχές που έκανες θυμήσου
Μέσα στα χέρια μου τα θαύματα παγώνουν
Χελιδόνια της βροχής.
Νύχτες βροχής ανθίζουν στο κορμί σου
Κι όλες οι θάλασσες μπροστά σου χαμηλώνουν
Όρκους και ευχές που έκανες θυμήσου
Μέσα στα χέρια σου τα θαύματα
παγώνουν
Χελιδόνια της βροχής...
Όλες οι σκέψεις μου αρχίζουν χελιδόνια
Κάθε φτερό και φόβος της φωτιάς σου
Κάθε μου πέταγμα παιχνίδι στη ματιά σου
Όρκους κι ευχές που έκανες θυμήσου
Μέσα στα χέρια μου τα θαύματα παγώνουν
Χελιδόνια της βροχής.
Mar23
Πέθανε η ηθοποιός Ελίζαμπεθ Τέιλορ σε ηλικία 79 ετών.
Διάσημη για την αγάπη της για τα διαμάντια
και για τους οκτώ γάμους της,
η Τέιλορ, η γυναίκα με τα ωραιότερα μάτια της μεγάλης οθόνης, αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας.
Την είδηση του θανάτου της επιβεβαίωσε ο ατζέντης της, ο οποίος είπε ότι τα τέσσερα παιδιά
της ηθοποιού βρίσκονταν μαζί της στο νοσοκομείο Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες τη στιγμή του θανάτου της.
Τα βιολετιά μάτια της Τέιλορ ήταν ένας από τους λόγους που την έκαναν διάσημη Σκηνή
από την ταινία «Ξαφνικά Πέρυσι το Καλοκαίρι»
Η Τέιλορ στους «Flinstones» Ο Πολ Νιούμαν
και η Ελίζαμπεθ Τέιλορ στην ταινία «Λυσσασμένη Γάτα». Η νεαρή Ελίζαμπεθ Τέιλορ στην ταινία
«National Velvet» Η Λιζ Τέιλορ ως «Κλεοπάτρα»
Ήταν «μια εκπληκτική γυναίκα που ζούσε τη ζωή στο έπακρο»
ανέφερε σε ανακοίνωσή του, ο γιος της Μάικλ Γουίλντινγκ.
Η Ελίζαμπεθ Τέιλορ -οι φίλοι της την φώναζαν Λιζ-
είχε πρωταγωνιστήσει σε πολύ γνωστές ταινίες του Χόλιγουντ,
όπως η Κλεοπάτρα, το Λυσσασμένη Γάτα και το Ποιος Φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ;
Είχε παντρευτεί επτά άνδρες,
ενώ από τους πιο διάσημους γάμους της
ήταν εκείνος με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον,
τον οποίο είχε παντρευτεί δύο φορές.
Η Τέιλορ γεννήθηκε στο Χάμπσεντ της Βρετανίας -κοντά στο Λονδίνο- από Αμερικανούς γονείς.
Στα επτά της χρόνια μετακόμισε στις ΗΠΑ
και από πολύ μικρή ηλικία ξεκίνησε την καριέρα της στον κινηματογράφο.
Η πρώτη της εμφάνιση στο σινεμά ήταν το 1943 με την ταινία Σιωπηλός κατήγορος.
Τη δεκαετία του 1950 αναδείχθηκε σε μεγάλη σταρ, με τη συμμετοχή της σε πλήθος ταινιών.
Προτάθηκε για Όσκαρ πέντε φορές και κέρδισε το βραβείο δύο από αυτές -
για το Ζήσαμε στην Αμαρτία το 1960 και για το Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ το 1966.
Άλλες γνωστές ταινίες της είναι: Μια θέση στον ήλιο, Ο Γίγας, Όσα δε σβήνει ο χρόνος,
Λυσσασμένη γάτα και Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι.
Το ειδύλλιό της με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον αποτελεί
ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα στην ιστορία του Χόλιγουντ.
Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1963 στα γυρίσματα της ταινίας Κλεοπάτρα, μια από
τις πιο ακριβές παραγωγές του Χόλιγουντ.
Όταν γνώρισε τον Ρ.Μπάρτον είχε
ήδη παντρευτεί τέσσερις φορές
(τους Κόνραντ Χίλτον, Μάικλ Γουίλντινγκ,
Μάικλ Τοντ και Έντι Φίσερ).
Η σχέση τους χαρακτηριζόταν από έντονες εξάρσεις
και τους οδήγησε να χωρίσουν και να ξαναπαντρευτούν το 1975.
Αργότερα, παντρεύτηκε τους Τζον Γουόρνερ και Λάρι Φορτένσκι.
Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει
έβδομη στη λίστα με τις 25 μεγαλύτερες σταρ όλων των εποχών.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες δεν ασχολήθηκε σχεδόν καθόλου
με το σινεμά και έδωσε όλες της τις δυνάμεις στις φιλανθρωπικές της δραστηριότητες.
Τα προβλήματα υγείας
Τα προβλήματα υγείας για την Τέιλορ ξεκίνησαν πολύ νωρίς,
στα γυρίσματα της ταινίας National Velvet, γεγονός που οδήγησε
σε χρόνιο πρόβλημα με την πλάτη της.
Παρ'ολίγον να χάσει τη ζωή της από πνευμονία το 1961,
ενώ συχνά πάλευε με τον εθισμό της
από το αλκοόλ και τα παυσίπονα.
Τη δεκαετία του 1990 έκανε δύο εγχειρήσεις στον γοφό,
ενώ άλλη μια πνευμονία και μια εγχείρηση καλοήθη όγκου
στον εγκέφαλο επιδείνωσαν την κατάσταση της υγείας της.
Το 2004 αποκάλυψε ότι έπασχε
από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια
και μάλιστα υποβλήθηκε σε εγχείρηση για να αντικαταστήσει μια κατεστραμμένη βαλβίδα.
Εκείνη συνέχιζε πάντα να χαμογελάει και να ασχολείται με το ίδρυμα για το AIDS,
το οποίο δημιούργησε το 1991, μετά τον θάνατο του καλού της φίλου Ροκ Χάντσον.
στα γυρίσματα της ταινίας National Velvet, γεγονός που οδήγησε
σε χρόνιο πρόβλημα με την πλάτη της.
Παρ'ολίγον να χάσει τη ζωή της από πνευμονία το 1961,
ενώ συχνά πάλευε με τον εθισμό της
από το αλκοόλ και τα παυσίπονα.
Τη δεκαετία του 1990 έκανε δύο εγχειρήσεις στον γοφό,
ενώ άλλη μια πνευμονία και μια εγχείρηση καλοήθη όγκου
στον εγκέφαλο επιδείνωσαν την κατάσταση της υγείας της.
Το 2004 αποκάλυψε ότι έπασχε
από συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια
και μάλιστα υποβλήθηκε σε εγχείρηση για να αντικαταστήσει μια κατεστραμμένη βαλβίδα.
Εκείνη συνέχιζε πάντα να χαμογελάει και να ασχολείται με το ίδρυμα για το AIDS,
το οποίο δημιούργησε το 1991, μετά τον θάνατο του καλού της φίλου Ροκ Χάντσον.
Newsroom ΔΟΛ
Mar20
"Πέταξε" σημαίνει αποδεσμεύσου...
Αταξινόμητα
76 σχόλια
"Ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον», μας ταξιδεύει στους
απέραντους ορίζοντες των δυνατοτήτων μας.
Το νόημα του Ιωνάθαν εξακολουθεί να βρίσκεται
στον ψίθυρο του ανέμου,
που άκουσα εκείνα τα χρόνια στα φτερά ενός γλάρου και που έλεγε:
ΠΕΤΑΞΕ !
"Πέταξε" σημαίνει αποδεσμεύσου, σπάσε τις προσκολλήσεις,
έχε εμπιστοσύνη στη δύναμη του αόρατου.
Να βρούμε εκείνο, που αγαπάμε
να κάνουμε περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο
και να εξακοντίσουμε τον εαυτό μας
προς αυτή την αγάπη με θάρρος,
επιμονή και απόλυτη αποφασιστικότητα»
απέραντους ορίζοντες των δυνατοτήτων μας.
Το νόημα του Ιωνάθαν εξακολουθεί να βρίσκεται
στον ψίθυρο του ανέμου,
που άκουσα εκείνα τα χρόνια στα φτερά ενός γλάρου και που έλεγε:
ΠΕΤΑΞΕ !
"Πέταξε" σημαίνει αποδεσμεύσου, σπάσε τις προσκολλήσεις,
έχε εμπιστοσύνη στη δύναμη του αόρατου.
Να βρούμε εκείνο, που αγαπάμε
να κάνουμε περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο
και να εξακοντίσουμε τον εαυτό μας
προς αυτή την αγάπη με θάρρος,
επιμονή και απόλυτη αποφασιστικότητα»
Richard Bach
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου