ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΕΟ

Ο Δημήτρης ρώτησε κάποτε έναν άθεο αν ποτέ είχε παλέψει, έστω και για λίγα λεπτά, με τη σκέψη ότι μπορεί να υπάρχει Θεός. «Και βέβαια» είπε ο άθεος προς έκπληξη του Δημήτρη.
«Χρόνια πριν, όταν είχε γεννηθεί το πρώτο μας παιδί, σχεδόν πίστεψα στο Θεό.
Καθώς έβλεπα αυτή τη μικροσκοπική αλλά τέλεια ανθρώπινη ύπαρξη στην κούνια, καθώς παρατηρούσα αυτά τα λεπτά, εύθραυστα δαχτυλάκια και έβλεπα τα μικρά ματάκια που ξεκινούσαν να διερευνήσουν τον περίγυρο, πέρασα μια περίοδο πολλών μηνών κατά την οποία είχα σταματήσει να είμαι άθεος. Βλέποντας αυτό το παιδάκι, σχεδόν είχα πεισθεί ότι υπάρχει Θεός.
1. ΚΑΘΕ ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΟ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗ
Ο σχεδιασμός του ανθρώπινου σώματος απαιτεί ένα σχεδιαστή.
Έχεις ποτέ αναλογισθεί όλα όσα εμπεριέχονται στην απλή πράξη ενός βλέμματος; Οι επιστήμονες λένε ότι ο κερατοειδής χιτώνας και ο φακός του ματιού κάνουν να φαίνεται ακόμη και η πιο προηγμένη φωτογραφική μηχανή σαν παιδικό παιχνίδι. Οι μικροσκοπικοί μοχλοί και κώνοι στο μάτι μεταβάλλουν το φως σε ηλεκτροχημικές ωθήσεις μέσα από μια διαδικασία που δεν μπορεί να αναπαράγει και το πιο περίπλοκο εργαστήριο. Και τα εγκεφαλικά κύτταρα μετατρέπουν αυτές τις ηλεκτρικές ωθήσεις στο θαύμα της αντίληψης - κάτι που και ένας υπολογιστής υψηλής τεχνολογίας δεν μπορεί να το επιτύχει.
Μηχανική, χημεία, επεξεργασία πληροφοριών - όλα εμπεριέχονται σε ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Ο Κάρολος Δαρβίνος κάποτε δήλωσε ότι αρρώστησε στη σκέψη πώς η ανθρώπινη όραση μπορεί να παραχθεί με φυσική επιλογή. Και να, γιατί.
Το ανθρώπινο μάτι δε θα μπορούσε να εξελιχθεί μέσα από μακροχρόνιες περιόδους, επειδή θα ήταν απολύτως άχρηστο αν δεν ήταν πλήρες. Οι φακοί που εστιάζουν το φως, θα ήταν άχρηστοι χωρίς τον αμφιβληστροειδή χιτώνα ο οποίος αισθάνεται το φως. Και το λαμβανόμενο φως δε θα εξυπηρετούσε σε τίποτε χωρίς τις νευρικές ίνες που μεταφέρουν τα σήματα στον εγκέφαλο.
Η όραση περιλαμβάνει ένα πλήρες σύστημα οργάνων - όλα αλληλένδετα, λεπτομερώς σχεδιασμένα. Η ίδια αρχή ισχύει για ολόκληρο το σώμα. Οι πνεύμονες και η καρδιά, τα νεύρα και οι μυς, όλα επιτελούν απίστευτα περίπλοκες εργασίες οι οποίες εξαρτώνται από άλλες εξίσου περίπλοκες εργασίες.
Να, γιατί ο ψαλμωδός μιλώντας για τον Ποιητή του αναφωνεί:
«Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην. θαυμάσια είναι τα έργα σου. και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο.» Ψαλμοί [ρλθ΄] 139:14.
Δε χρειάζεται να πάμε μακριά για να βρούμε τα έργα του Δημιουργού. Το ίδιο το σώμα μας μιλάει για έναν απείρως επιδέξιο Σχεδιαστή.
Αν έπρεπε να σημειώσεις δέκα κέρματα από το ένα μέχρι το δέκα, να τα ρίξεις στην τσέπη σου, να τα ανακατέψεις και έπειτα να τα βγάζεις το ένα μετά το άλλο, ποια ήταν η πιθανότητα να ακολουθήσεις την ίδια αριθμητική σειρά; Ο νόμος των πιθανοτήτων δίνει μόνο μια περίπτωση στα δέκα δισεκατομμύρια να βγάλεις τα κέρματα με τη σειρά από το ένα μέχρι το δέκα.
Τώρα λάβε υπόψη τις πιθανότητες για το στομάχι, το μυαλό, την καρδιά, τους πνεύμονες, τις αρτηρίες, τις φλέβες, τα νεφρά, τα αυτιά, τα μάτια και τα δόντια, όλα να διαμορφώνονται μαζί και να αρχίσουν να λειτουργούν στην ίδια στιγμή του χρόνου.
Ποια είναι η πιο λογική εξήγηση για το σχεδιασμό του ανθρώπινου σώματος;
«Και είπεν ο Θεός, Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών. . . Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού . κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν. άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.» Γένεσις [α΄] 1:26,27.
Ο πρώτος άνδρας και η πρώτη γυναίκα δε βρέθηκαν τυχαία. Η Γραφή βεβαιώνει ότι ο Θεός μάς σχεδίασε κατά την εικόνα Του. Αυτός είναι η μεγάλη Μηχανική Διάνοια που μας συνέλαβε στη σκέψη Του και μας έφερε σε ύπαρξη.
2. ΚΑΘΕΤΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗ
Αλλά η απόδειξη για το Θεό δεν περιορίζεται μόνο στο σχεδιασμό του σώματός μας. είναι διάχυτη πέρα ως πέρα στους ουρανούς. Άφησε τα φώτα της πόλης και πήγαινε στην ύπαιθρο. Δες τον ουρανό τη νύχτα. Εκείνο το γαλακτώδες σύννεφο πέρα από τα άστρα που ονομάζουμε Γαλαξία, αποτελείται από δισεκατομμύρια αστραφτερούς ήλιους σαν το δικό μας. Στην πραγματικότητα, ο δικός μας ήλιος με τους πλανήτες του αποτελεί μέρος του γαλαξία.
Τώρα κοίταξε τον αστερισμό της Ανδρομέδας. Δες το θαμπό φως. Αν κοιτάξεις μέσα από το τηλεσκόπιο θα δεις ότι είναι ένας ολόκληρος γαλαξίας, που αποτελείται και αυτός από δισεκατομμύρια γιγάντιους ήλιους.
Υπολογίζεται ότι υπάρχουν ένα δισεκατομμύριο γαλαξίες ορατοί με γιγαντιαία τηλεσκόπια, από τους οποίους ένας είναι η Ανδρομέδα. Οι αστρονόμοι μάς λένε ότι μερικοί από αυτούς τους γαλαξίες κινούνται ο ένας σε σχέση με τον άλλον με αδιανόητη ταχύτητα και τέλεια ισορροπία στο διάστημα.
Οπωσδήποτε όλη αυτή η κίνηση είναι συγχρονισμένη. Όλες οι τροχιές μέσα σε τροχιές συνεχίζουν στο διάβα του χρόνου. Καθόλου παράξενο που ο ψαλμωδός συμπεραίνει ότι τα άστρα μιλούν για έναν ένδοξο Κατασκευαστή:
«Οι ουρανοί διηγούνται την δόξαν του Θεού, και το στερέωμα αναγγέλλει το έργον των χειρών αυτού. Η ημέρα προς την ημέραν λαλεί λόγον, και η νυξ προς την νύκτα αναγγέλλει γνώσιν. Δεν είναι λαλιά, ουδέ λόγος, των οποίων η φωνή δεν ακούεται.» Ψαλμοί [ιθ΄] 19:1-3.
Ποιο πρέπει να είναι και το δικό μας λογικό συμπέρασμα βλέποντας τον περίπλοκο σχεδιασμό και το αχανές του σύμπαντος;
«Και αυτός (ο Χριστός) είναι προ πάντων, και τα πάντα συντηρούνται δι’ αυτού.» Κολοσσαείς [α΄] 1:17.
Όλη η κτίση υψηλόφωνα δηλώνει:
«Ο Θεός σχεδίασε! Ο Θεός δημιούργησε!»
Από την τέλεια ισορροπία του πρωτονίου και ηλεκτρονίου μέσα στο άτομο, μέχρι το στροβίλισμα των πλανητών γύρω από τον ήλιο βρίσκουμε απόδειξη ενός αριστοτεχνικού σχεδίου, ενός υπέρτατου στοχαστή, ενός Αρχιτέκτονα και Δημιουργού Θεού.
Όταν ένας ανθρωπολόγος σκάβοντας στην άμμο του Νέου Μεξικού βρίσκει τυχαία μια πέτρα σε τριγωνικό σχήμα, την εξετάζει με πολλή προσοχή. Αν δει σημάδια επάνω στην πέτρα ως ένδειξη ότι έχει χαραχθεί σ’ αυτή τη μορφή, αμέσως συμπεραίνει ότι ένας Ινδιάνος δημιούργησε αυτό το αντικείμενο. Μάλιστα, θα επιδιώξει να προσδιορίσει τη χρονολογία της διαμόρφωσης της πέτρας και να καθορίσει σε ποια φυλή ανήκει αυτή.
Κανένας ανθρωπολόγος, άξιος του ονόματός του, δεν ισχυρίζεται ότι αυτή η διαμόρφωση έγινε κατά τύχη. Κανένας δεν αποπειράθηκε να δώσει σαν εξήγηση ότι ο κεραυνός, ο άνεμος και το νερό διαμόρφωσαν αυτά τα αντικείμενα. Είναι ολοφάνερο στον καθένα μας ότι κάποιος άνθρωπος τα δημιούργησε.
Ενώ πολλοί επιστήμονες ανευρίσκουν απολιθώματα που αποδεικνύουν την ύπαρξη της ζωής στο παρελθόν, καταλήγουν σε διαφορετικές υποθέσεις. Δε βλέπουν το χέρι του Θεού. συμπεραίνουν ότι αυτά τα πλάσματα πρέπει να έχουν δημιουργηθεί από τις τυφλές δυνάμεις της φύσης, ότι εξελίχθηκαν φυσιολογικά.
Τα απολιθώματα των ζώων που ανακαλύπτουμε - ακόμη και τα θαμμένα στα βαθύτερα γεωλογικά στρώματα, αντιπροσωπεύουν πλάσματα απείρως περίπλοκα από οποιαδήποτε χάραξη. Τότε γιατί να μη καταλήξουν στο αβίαστο συμπέρασμα ότι κάποιος τα έχει δημιουργήσει; Η Γραφή προτείνει μια λογική απάντηση στην ερώτηση της προέλευσης:
«Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην.» Γένεσις [α΄] 1:1.
Σε αυτά τα απλά λόγια «εν αρχή εποίησεν ο Θεός» βρίσκουμε την απάντηση στο μυστήριο της ζωής. Η πρώτη διδασκαλία που έχει καταχωρηθεί στη Γραφή είναι ότι υπάρχει ένας Θεός. πραγματικά, το πρώτο εδάφιο της Γραφής μάς μιλάει για την ισχυρή πράξη της δημιουργίας. Ο Δρ. Άρθουρ Κόμπτον, νομπελίστας της φυσικής, σχολιάζοντας αυτό το εδάφιο της Γραφής είπε κάποτε:
«Για μένα η πίστη αρχίζει με τη συνειδητοποίηση ότι μια υπέρτατη διάνοια έφερε σε ύπαρξη το σύμπαν και δημιούργησε τον άνθρωπο. Δεν μου είναι δύσκολο να έχω αυτή την πίστη, γιατί είναι αδιαμφισβήτητο πως όπου υπάρχει σχέδιο, υπάρχει διάνοια. Ένα σύμπαν με ευταξία απλωμένο βεβαιώνει την αλήθεια της μέγιστης δήλωσης που έχει ποτέ προφερθεί: ‘Εν αρχή ο Θεός’.»
Πολλές επιστημονικές διάνοιες σήμερα πιστεύουν στο Θεό. Το βιβλίο «Behind the Dim Unknown» (Πίσω από το Θολό Άγνωστο) που εκδόθηκε από τον Ιωάννη Κλόβερ Μόσμα (New York: G. P. Putnam’s Sons), περιέχει είκοσι έξι κεφάλαια, το καθένα γραμμένο από έναν επιστήμονα-ερευνητή, ειδικευμένο στον τομέα του και χριστιανό. Ο κάθε συγγραφέας δίνει έμφαση στην ίδια θεμελιώδη αρχή - υπάρχει Θεός.
Στις λέξεις «εν αρχή εποίησεν ο Θεός» βρίσκουμε το θεμέλιο κάθε ύπαρξης. Η Γραφή δεν επιδιώκει να αποδείξει το Θεό. διακηρύττει την ύπαρξή Του. Ότι ο Θεός υπάρχει, αποδεικνύεται από τη δική μας ύπαρξη και επίσης από την ύπαρξη των πραγμάτων που μας περιβάλλουν. Κάθε αποτέλεσμα πρέπει να έχει μια επαρκή αιτία. Εφόσον υπάρχει σχέδιο σε αυτόν τον κόσμο, κατά συνέπεια υπάρχει και σχεδιαστής. Όλα τα πράγματα πρέπει να έχουν δημιουργηθεί από κάποια ύπαρξη, και αυτή η ύπαρξη είναι ο Θεός.
Ο Δρ. Άρθουρ Κόνκλιν, βιολόγος κάποτε στο Πανεπιστήμιο του Πρίνσετον, έγραψε: «Η πιθανότητα να προήλθε η ζωή από ένα τυχαίο γεγονός συγκρίνεται με την πιθανότητα να δημιουργήθηκε ένα ολοκληρωμένο λεξικό τυχαία ως αποτέλεσμα μιας έκρηξης σε τυπογραφείο.»
Ξέρουμε ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να δημιουργήσουν κάτι από το τίποτε. Μπορούμε να κατασκευάσουμε πράγματα, να εφεύρουμε πράγματα, να συναρμολογήσουμε πράγματα, να τα κάνουμε να λειτουργήσουν, αλλά - με όλη μας τη σοφία - ποτέ δε θα φέρουμε σε ύπαρξη από το μηδέν ακόμη και τον ελάχιστο μίσχο χόρτου ή το πιο μικροσκοπικό βατραχάκι ή το απλούστερο λουλούδι.
Τότε ποιος έκανε όλα αυτά τα πράγματα; Ποιος τα δημιούργησε στην αρχή; Ποιος έδωσε σε αυτά το ξεκίνημα; Υπάρχει μια μόνον ικανοποιητική απάντηση - ο Θεός.
Όλα γύρω μας αναφωνούν ότι ο Θεός σχεδίασε, ο Θεός δημιούργησε, ο Θεός συντηρεί. Μόνον η ζωή - ή η υπέρτατη Πηγή της - δημιουργεί ζωή. Η μόνη εύλογη απάντηση για την προέλευση του σύμπαντος, αυτού του κόσμου και των ανθρώπων είναι ο Θεός.
3. Ο ΘΕΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
Ο Θεός που δημιούργησε τον έναστρο ουρανό, που δημιούργησε το σύμπαν, έρχεται σε προσωπική επαφή με τους ανθρώπους. Βαθιά στη διάνοια και στην καρδιά του κάθε ατόμου ο Θεός έχει εμφυτέψει την ενστικτώδη γνώση για την ύπαρξή Του. Αυτός είναι «το φως το αληθινόν, το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον» (Ιωάννην [α΄] 1:9).
Η Γραφή βεβαιώνει ότι ο Δημιουργός μας επιζητεί προσωπική επαφή με μας. Ο Αβραάμ «φίλος Θεού ωνομάσθη» (Ιακώβου [β΄] 2:23). «Ελάλει ο Κύριος προς τον Μωυσήν . . . καθώς λαλεί άνθρωπος προς τον φίλον αυτού» (Έξοδος [λγ΄] 33:11). Ο Θεός θέλει να έρθει σε προσωπική επαφή και με σένα. να γίνει φίλος σου. Ο Ιησούς είπε στους οπαδούς Του: «Σεις είσθε φίλοι μου» (Ιωάννην [ιε΄] 15:14).
Η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη υποστηρίζει την ύπαρξη ενός προσωπικού Θεού. Όλοι γνωρίζουμε ότι σε αυτή τη γη υπάρχει ανθρώπινη προσωπικότητα. Εμείς είμαστε πρόσωπα, οι φίλοι μας είναι πρόσωπα. Εφόσον υπάρχει προσωπικότητα, ως εκ τούτου πρέπει να υπάρχει ένας προσωπικός Θεός. Είναι αδύνατο να υπάρχουν άνθρωποι χωρίς να υπάρχει πίσω από αυτούς ένας προσωπικός Δημιουργός. Εφόσον υπάρχει ατομική προσωπικότητα, είναι λογικό να συμπεραίνουμε ότι ένας Θεός που είναι πρόσωπο, δημιούργησε τις προσωπικότητες.
Είναι γνωστά τα λόγια του Πλάτωνα ότι άνθρωπος είναι ένα δίποδο ζώο και η αντιπαράθεση του κυνικού Διογένη που παρουσίασε έναν κόκορα και είπε: «Ιδού ο άνθρωπος του Πλάτωνα». Πρόσθεσε όμως ότι ο άνθρωπος είναι και φιλόδοξο ζώο. Εμείς όμως θα πούμε ότι ο άνθρωπος είναι και μια θρησκευόμενη ύπαρξη.
Πραγματικά, η ανθρωπότητα είναι αθεράπευτα θρησκευόμενη. Μόνον εμείς - οι άνθρωποι - αισθανόμαστε την ανάγκη μιας Ανώτερης Δύναμης. Όλοι, άθεοι ή ευσεβείς, παλεύουμε με την ιδέα του Θεού. Διαφέρουμε από τα ζώα γιατί έχουμε φαντασία και λογική, καθώς και τη βούληση να εκλέξουμε το ορθό ή το λάθος. Κανένα ζώο ποτέ δεν έστησε θυσιαστήριο για λατρεία. Όπου κι αν βρείτε ανθρώπους, θα τους βρείτε λατρευτές. Βαθιά μέσα σε κάθε ανθρώπινη καρδιά υπάρχει η έμφυτη επιθυμία για λατρεία.
Ο Θεός τοποθέτησε μέσα σε όλους μας την επιθυμία να έχουμε μια συντροφικότητα μαζί Του. Όταν ανταποκρινόμαστε στην επιθυμία μας και βρίσκουμε το Θεό, δε μένει πια αμφιβολία για την ύπαρξή Του και τις ανάγκες μας.
Στη δεκαετία του 1990 εκατομμύρια αθεϊστές στη Ρωσία αρνήθηκαν τον αθεϊσμό και επέστρεψαν στο Θεό. Ένας καθηγητής πανεπιστημίου στην Αγία Πετρούπολη, του οποίου η ειδικότητα είναι η αστρονομία, έκανε μια δήλωση που είναι πανομοιότυπη με τις δηλώσεις πολλών άλλοτε αθεϊστών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης:
«Αναζήτησα μια έννοια ζωής στις επιστημονικές μου έρευνες, αλλά δε βρήκα τίποτε που να μου δημιουργήσει εμπιστοσύνη. Οι επιστήμονες γύρω μου αισθάνονται το ίδιο κενό. Καθώς παρατηρούσα το αχανές του σύμπαντος στις αστρονομικές μελέτες μου και μαζί το κενό της ψυχής μου, αισθανόμουν ότι πρέπει να υπάρχει κάποιο νόημα. Μετά, όταν πήρα τη Γραφή που μου δώσατε και άρχισα να τη μελετάω, το κενό στη ζωή μου γέμισε. Δέχθηκα τον Ιησού ως Σωτήρα μου και βρήκα αληθινή ειρήνη, παρηγοριά και ικανοποίηση στη ζωή.»
Ο Χριστιανός πιστεύει στο Θεό γιατί κοντά Του ανακαλύπτει ότι Αυτός ικανοποιεί τις βαθύτερες ανάγκες της καρδιάς του. Ο Θεός, την ύπαρξη του οποίου οι Χριστιανοί έχουν ανακαλύψει, μας δίνει νέες προοπτικές, νέο νόημα, νέα κίνητρα, νέες προθέσεις, νέες χαρές.
Ο Θεός δε μας υπόσχεται μια ζωή απαλλαγμένη από δυσκολίες και αγώνες, αλλά μας βεβαιώνει ότι θα μας κατευθύνει και θα μας στηρίξει αν έρθουμε σε προσωπική επαφή μαζί Του. Και εκατομμύρια Χριστιανοί βεβαιώνουν ότι θα εγκατέλειπαν οτιδήποτε παρά να επιστρέψουν σε μια ζωή χωρίς Θεό.
Αυτός είναι ο μέγιστος θαυμασμός όλων, ότι ο Παντοδύναμος, ο οποίος σχεδίασε όλα τα πλάσματα και δημιούργησε και συντηρεί τους γαλαξίες, επιθυμεί επίσης μια προσωπική σχέση με τον κάθε άνδρα και την κάθε γυναίκα, με το κάθε αγόρι και το κάθε κορίτσι. Ο Δαβίδ, όλος θαυμασμό, έγραψε:
«Όταν θεωρώ τους ουρανούς σου, το έργον των δακτύλων σου, την σελήνην και τους αστέρες, τα οποία συ εθεμελίωσας, τι είναι ο άνθρωπος, ώστε να ενθυμήσαι αυτόν;» Ψαλμοί [η΄] 8:3,4.
Ο Δημιουργός μας έχει την έγνοια του καθένα μας. Ενδιαφέρεται προσωπικά για σένα σαν να ήσουν η μόνη ύπαρξη που είχε δημιουργήσει.
Έτσι, μπορούμε να πιστεύουμε στο Θεό:
1. Για τον περίπλοκο σχεδιασμό των πάντων που δημιούργησε γύρω μας.
2. Για τη λαχτάρα να Τον γνωρίσουμε, που μας κρατάει ανήσυχους μέχρι να βρούμε την ησυχία μας κοντά Του.
3. Και επειδή όταν Τον αναζητούμε και Τον βρίσκουμε, ο Θεός ικανοποιεί κάθε ανάγκη μας και κάθε λαχτάρα μας στο έπακρον!
Τώρα, το μόνο λογικό είναι ότι ένας προσωπικός Θεός θα επιθυμούσε να αποκαλύψει τον εαυτό Του στα πλάσματά Του, όπως ένας πατέρας θέλει να τον γνωρίζουν τα παιδιά του. Και ο Θεός μάς αποκαλύπτεται μέσα από τη Γραφή. (Το 2ο Τεύχος θα δώσει αποδείξεις ότι η Γραφή είναι το αξιόπιστο βιβλίο που έδωσε για μας ο Θεός ο οποίος μας δημιούργησε).
4. ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ; ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΛΕΓΕΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ
Ποιο πρότυπο χρησιμοποίησε ο Θεός για να πλάσσει τον άνδρα και τη γυναίκα;
«Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού. κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν. άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.» Γένεσις [α΄] 1:27.
Σύμφωνα με τη Γραφή, δημιουργηθήκαμε κατά την εικόνα του Θεού. Να, γιατί μπορούμε να έχουμε προσωπική σχέση με Αυτόν. Η ικανότητά μας να σκεπτόμαστε και να αισθανόμαστε, να θυμόμαστε και να ελπίζουμε, να συλλογιζόμαστε και να αναλύουμε - όλα απορρέουν από Αυτόν.
Αν και ο Θεός είναι Πνεύμα, είναι όμως μια πραγματική ύπαρξη με σωματική μορφή. (Διάβασε Έξοδος [λα΄] 31:18, [λγ΄] 33:11).
Εφόσον ο Θεός είναι προσωπικότητα, ποιο είναι το δεσπόζον χαρακτηριστικό Του;
«Ο Θεός είναι αγάπη.» Α΄ Ιωάννου [δ΄] 4:8.
Ο Θεός συνδέεται με τις ανθρώπινες υπάρξεις με μια καρδιά από την οποία αναβλύζει αγάπη. Δεν έκανε τίποτε και ούτε θα κάνει κάτι που να μην έχει κίνητρο την αγάπη.
5. ΠΩΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΜΕ ΤΙ ΜΟΙΑΖΕΙ Ο ΘΕΟΣ
Ποιο μέλος της οικογένειας μας βοηθάει να καταλάβουμε τι είναι ο Θεός;
«Δεν είναι είς ο πατήρ πάντων ημών; δεν έπλασεν ημάς είς Θεός;» Μαλαχίας [β΄] 2:10.
Στη Γραφή ο Θεός επανειλημμένως αναφέρει τον εαυτό Του ως Πατέρα.
Μερικές από τις μορφές των πατεράδων σήμερα είναι κάθε άλλο παρά επιθυμητές. Υπάρχουν πατέρες αμελείς, πατέρες που δεν συντηρούν την οικογένεια, πατέρες που βρίζουν. Ο Θεός όμως είναι ένας Πατέρας γεμάτος ευαισθησίες και φροντίδες. Ανήκει στο είδος του πατέρα που του αρέσει να ασχολείται με τα παιδιά του και τα γοητεύει με θαυμάσιες ιστορίες πριν πάνε για ύπνο.
Ο Θεός, ο αγαπημένος Πατέρας μας, ήθελε να γνωριστεί μαζί μας περισσότερο από ό,τι αποκαλύπτεται μέσα από τα λόγια της Γραφής. Ξέρει ότι για μας τους ανθρώπους, ένα πρόσωπο με το οποίο ζούμε είναι πιο πραγματικό για μας από ό,τι ένα άλλο για το οποίο έχουμε μόνο διαβάσει σε βιβλίο. Στο πρόσωπο του ενσαρκωμένου Χριστού, ο Θεός έγινε μια πραγματικότητα για μας. Κατέβηκε στο επίπεδό μας - έγινε όπως εμείς - και μας δίδαξε πώς να ζούμε και να είμαστε ευτυχισμένοι, για να μπορέσουμε να Τον δούμε όπως πραγματικά είναι.
Πώς ο Θεός επισκέφθηκε τον κόσμο προσωπικά;
«Όστις (ο Ιησούς) είναι εικών του Θεού του αοράτου.» Κολοσσαείς [α΄] 1:15.
Ένα αγοράκι και ο μεγαλύτερος αδερφός του στέκονταν μπροστά στη φωτογραφία του πατέρα τους που είχε πεθάνει όταν ο μικρός ήταν ακόμη μωράκι.
«Πες μου,» είπε ο μικρός αδερφός, «πώς ήταν ο μπαμπάς;»
Το μεγάλο αγόρι προσπάθησε κάπως να περιγράψει τον πατέρα στο αδερφάκι του. Μίλησε για τη δύναμή του, είπε ότι ήταν καλός άνθρωπος, ευγενικός και ωραίος. Ήταν φιλικός και όλοι ζητούσαν την παρέα του. Με τη μαμά ήταν πολύ τρυφερός και έκανε τους γύρω του ευτυχισμένους.
Όσα και αν είπε ο μεγάλος αδερφός, ο μικρός δεν μπορούσε να σχηματίσει μια ικανοποιητική εικόνα για τον πατέρα του. Ήθελε τόσο πολύ να ξέρει πώς ήταν ο πατέρας του! Τελικά, διέκοψε τον αδερφό του με την ερώτηση: «Πες μου ένα πράγμα, Χάρη, ο μπαμπάς ήταν κάτι σαν εσένα;»
Το μεγάλο αγόρι δίστασε για λίγο, και έπειτα είπε: «Οι φίλοι μας που γνώριζαν τον μπαμπά καλύτερα, λένε ότι είμαι η ζωντανή εικόνα του. Το ίδιο λέει και η μαμά.»
Ολόχαρο το αγοράκι έφυγε λέγοντας: «Τώρα ξέρω ακριβώς σε ποιον έμοιαζε ο μπαμπάς. Ήταν σαν τον αδερφό μου το Χάρη.»
Ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο μας ως Θεός περιβεβλημένος με ανθρώπινη σάρκα. Ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού (Μάρκον [ιε΄] 15:39). Ο Θεός έγινε ορατός και η σκέψη Του έγινε φωνή. Ο Ιησούς ο ίδιος είπε: «Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα» (Ιωάννην [ιδ΄] 14:9). Έτσι, αν δεις τον Ιησού, είδες το Θεό τον ίδιο. Όποτε θέλεις να γνωρίσεις το Θεό, ατένισε στον Ιησού όπως Τον αποκαλύπτει η Γραφή.
Καθώς διαβάζεις την ιστορία του Ιησού στα τέσσερα ευαγγέλια, θα ανακαλύψεις μια μαγευτική προσωπογραφία του ουράνιου Πατέρα μας. Τραχείς ψαράδες με πολλή αυτοπεποίθηση, εγκατέλειψαν τα δίχτυά τους για να ακολουθήσουν το Χριστό, και μικρά παιδιά Τον περιτριγύριζαν για να πάρουν την ευλογία Του. Μπορούσε να ανακουφίζει τους απελπισμένους αμαρτωλούς και να αφοπλίζει τους πιο αυτοδικαιούμενους υποκριτές. Θεράπευε τα πάντα, από την τυφλότητα μέχρι τη λέπρα με την ατάραχη βεβαιότητα του γιατρού που δίνει δυο ασπιρίνες. Η μονολεκτική εντολή Του «ησύχασον» ανάγκασε μια ισχυρή θύελλα να ηρεμήσει όπως ένα άτακτο παιδί που ξαφνικά έρχεται στα συγκαλά του. Με κάθε πράξη Του ο Ιησούς αποδείκνυε ότι ο Θεός είναι αγάπη! Αντιμετώπιζε τις ανθρώπινες ανάγκες με τρόπο που κανένας δεν το είχε κάνει πριν από Αυτόν - ούτε και μετά.
Η τελική ένδοξη αποκάλυψη του Χριστού για το τι είναι ο Θεός, πραγματοποιήθηκε στο σταυρό. Εκεί ήταν όπου ο Χριστός πέθανε για μας, ώστε να μην πεθάνουμε εμείς για πάντα.
Πως θα ωφεληθούμε από το θάνατο του Χριστού;
«Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Ιωάννην [γ΄] 3:16.
Ο Ιησούς πέθανε όχι μόνο για να μας δώσει μια ευτυχέστερη ζωή τώρα, αλλά και για να μας δώσει αιώνια ζωή. Ο Ιησούς - ο μονογενής Υιός του Θεού - είναι μοναδικός, η μοναδική ύπαρξη που είναι συγχρόνως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.
Για ατέλειωτους αιώνες οι άνθρωποι ήθελαν να μάθουν για το Θεό, έλπιζαν σε Αυτόν, Τον ονειρεύονταν. Έβλεπαν τα έργα Του στον ουρανό και στις ομορφιές της φύσης. Μερικοί σκέφτονταν μέσα τους: «Μήπως ο Θεός είναι έτσι; Μήπως ο Θεός είναι αλλιώς;» Αλλά στο σταυρό ο Ιησούς έσπασε τη σιωπή των αιώνων, και οι άνθρωποι βρέθηκαν να ενατενίζουν κατά πρόσωπο το Θεό, βλέποντάς Τον όπως πραγματικά είναι - αγάπη, αιώνια και αθάνατη αγάπη!
Μπορείς να ανακαλύψεις τώρα το Θεό, όπως Τον αποκάλυψε ο Ιησούς. Αυτή η ανακάλυψη θα σε οδηγήσει σε μια πολύ προσωπική επιβεβαίωση: «Πατέρα, Σε αγαπώ!»