Πέντε Άραβες γιατροί άγιοι της Ορθοδοξίας
[πηγή-εικόνες: από εδώ
]
]
Βίος Αγίων Κοσμά και Δαμιανού, Λεόντιου, Άνθιμου και Ευπρέπιου των Αναργύρων
Οι Άγιοι Κοσμάς, Δαμιανός, Λεόντιος, Άνθιμος και Ευπρέπιος οι Ανάργυροι εορτάζουν στις 17 Οκτωβρίου
Στο
Συναξάρι της 17ης Οκτωβρίου όποτε τιμάται η μνήμη της τρίτης συζυγίας
των αγίων Αναργύρων, με το αυτό όνομα Κοσμάς και Δαμιανός, αναφέρεται
επιγραμματικά: τοῖς αὐτοῖς ὀνόμασι καλουμένων, καί τήν Ἰατρικήν μετερχομένων, καί τήν προσηγορίαν τῆς ἀναργυρίας ἐχόντων.
Το
ιδιαίτερο γνώρισμα της τρίτης συζυγίας είναι ότι μαζί με τον Κοσμά και
το Δαμιανό έδρασαν και τα άλλα τρία αδέλφια τους πού ονομάζονταν
Λεόντιος, Άνθιμος και Ευτρόπιος (ή Ευπρέπιος). Τα πέντε τούτα αδέλφια
κατάγονταν από την Αραβία, έχοντες της Ιατρικής επιστήμης πείρα. Όπως
και οι άλλοι συνονόματοι τους άγιοι Ανάργυροι διήρχοντο κατά πάσαν
πόλιν, ἀναργύρως τούς ἀσθενοῦντας θεραττεύοντες, καί προφάσει τῆς τέχνης
τόν Χριστόν καταγγέλλοντες, δηλαδή: γύριζαν όλες τις πόλεις
θεραπεύοντας τούς άρρωστους χωρίς αμοιβή και με την ευκαιρία εξάσκησης της ιατρικής τους τέχνης κήρυτταν τον Χριστό.
Παρόλο ότι οι εξ Αραβίας άγιοι Ανάργυροι είναι το αρχαιότερο ζεύγος και η τιμή τους είχε διαδοθεί κυρίως στο Βυζάντιο, αλλά και σ' άλλες περιοχές, οι Ορθόδοξοι στην Ανατολή και ειδικότερα στην Ελλάδα επικράτησε να τιμούν περισσότερο τους αγίους Κοσμά και Δαμιανό της 1ης Ιουλίου.
Οι
εξ Αραβίας άγιοι, όταν στη Ρώμη βασίλευαν οι Διοκλητιανός και
Μαξιμιανός, έφτασαν στην πόλη Αιγαίς της Λυκίας, συνεχίζοντας το υψηλό
τους έργο. Καταγγέλθηκαν όμως και συνελήφθησαν από τον τοπικό
διοικητή [σημ. μπλόγκ μας: σύμφωνα με τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου ονομαζόταν Λυσίας]. Τους μαστίγωσε απάνθρωπα και τους πέταξε στη θάλασσα. Κατά το
συναξαριστή τους περισωθέντες θεία ροπή (αφού διασώθηκαν με θεία παρέμβαση), βρέθηκαν
στην ξηρά. Ο διοικητής διέταξε να τους ρίξουν σε αναμμένο καμίνι, αλλά
κι εκεί διαφυλάχτηκαν αβλαβείς. Γι' αυτό και αφού σταυρώθηκαν,
αποκεφαλίστηκαν και τα πέντε αδέλφια.
Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἠμᾶς. Ἀμήν. ονομαζόταν Λυσίας]. Τους μαστίγωσε απάνθρωπα και τους πέταξε στη θάλασσα. Κατά το
συναξαριστή τους περισωθέντες θεία ροπή (αφού διασώθηκαν με θεία παρέμβαση), βρέθηκαν
στην ξηρά. Ο διοικητής διέταξε να τους ρίξουν σε αναμμένο καμίνι, αλλά
κι εκεί διαφυλάχτηκαν αβλαβείς. Γι' αυτό και αφού σταυρώθηκαν,
αποκεφαλίστηκαν και τα πέντε αδέλφια.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν τῶν ἰάσεων, χάριν πλουτήσαντες, πάθη δυσίατα, ταχέως παύετε, καὶ χορηγεῖτε δωρεάν, Ἀνάργυροι τὰς ἰάσεις· φάρμακα γὰρ νέμοντες, ἀληθῶς τὰ σωτήρια, ῥῶσίν τε καὶ λύτρωσιν,
τοῖς νοσοῦσι βρεβεύετε, κουφίζοντες τοὺς πίστει βοῶντας· χαῖρε εἰκὰς τῶν Ἀναργύρων.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς ἰατῆρες παθημάτων ἑτοιμότατοι καὶ τῶν ἐν νόσοις συμπαθέστατοι ἀκέστορες, εἰκοσάριθμε χορεία τῶν Ἀναργύρων, απὸ πάσης ἀσθενείας καὶ κακώσεως ασινεῖς τε καὶ
ἀτρώτους διασώζετε τοὺς κραυγάζοντας, χαίρετε θεῖοι Ἀνάργυροι.
Μεγαλυνάριον.
Χάριν δεδεγμένοι παρὰ Θεοῦ, δωρεὰν τὰς νόσους, θεραπεύετε τῶν πιστῶν, καὶ τῶν βαρυτάτων, παθῶν λυτροῦσθε θᾶττον, τοὺς ἐπικαλουμένους, ὑμᾶς Ἀνάργυροι.
Στίχος Αγίων Κοσμά και Δαμιανού
Ἐκ τοῦ γένους Ἄραβας, ἐκ δὲ τοῦ ξίφους, θείους ἀριστεῖς οἶδα τούς, Ἀναργύρους.
Στίχος Αγίου Λεόντιου
Λεοντίου τμηθέντος, ὤλετο πλάνος, λεοντομήρμυξ, ὡς Ἰὼβ βίβλος λέγει.
Στίχος Αγίων Άνθιμου και Ευπρέπιου
Ἄνθιμος, Εὐτρόπιος ἐκτετμημένοι, ανθοῦσι λαμπρὸν καὶ πανευπρεπὲς μάλα.
ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ: Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΩ ΒΙΑΝΝΟ
Β.Αργυριάδης, Από τη “δεξιά του Κυρίου” στην ακροδεξιά του διαβόλου!
[Πηγή: Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΜΕΣΟΠΕΛΑΓΑ & pheme.gr ]
& pheme.gr ]
Το φλερτ των Ελλήνων πολιτικών με την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι φαινόμενο τωρινό.
Πάμπολλοι πολιτευτές του κομματικού μας σκηνικού (με εξαίρεση την Αριστερά) φλέρταραν πάντα στις προεκλογικές περιόδους (και ενίοτε όχι μόνο) με τις χριστιανικές πεποιθήσεις των Ελλήνων, τους πνευματικούς τους ταγούς και την ορθόδοξη σημειολογία.
Πάμπολλοι πολιτευτές του κομματικού μας σκηνικού (με εξαίρεση την Αριστερά) φλέρταραν πάντα στις προεκλογικές περιόδους (και ενίοτε όχι μόνο) με τις χριστιανικές πεποιθήσεις των Ελλήνων, τους πνευματικούς τους ταγούς και την ορθόδοξη σημειολογία.
Από τη μεριά τους, πολλοί Έλληνες επίσκοποι δεν άφηναν το φλερτ αναπάντητο. Καλλιεργούσαν πολιτικές
φιλίες, πρόσφεραν ψηφοθηρικά δεκανίκια στους υποψηφίους και
προσπαθούσαν πάντοτε να εκμαιεύσουν από το πολιτικό σύστημα ένα φλας
δημοσιότητας κι ένα στιγμιότυπο συνεπίβασης στο βάθρο της εξουσίας και
του “κύρους”.
Γνωστά όλα αυτά. Γραφικότητες από τη μια και εκκλησιαστικές
“αμαρτίες” από την άλλη. Όλοι τα βλέπαμε και οι περισσότεροι μειδιούσαμε
με το γελοίον του πράγματος.
Κι η “δεξιά του Κυρίου” (που επιστρατεύτηκε κάποτε κι αυτή στο
κουτοπόνηρο πολιτικό παιχνίδι του επισκοπάτου) πιθανόν να χρησιμεύει
στον Κύριο για να κρατήσει τα γέλια Του, καθώς η εικόνα που
παρουσιάζουμε, αποκαλύπτει με τη φαιδρότητά της πως ο Θεός του
Χριστιανισμού, εκτός από μεγαθυμία πρέπει να διαθέτει και άφθονο
χιούμορ…
Όλα αυτά μέχρι χθες. Διότι σήμερα στο παραπάνω φλερτ έρχεται να
προστεθεί και μια συνιστώσα, που μετακινεί τα όρια και “κοκκινίζει” τον
δείκτη της επικινδυνότητας για την Εκκλησία.
Η ακροδεξιά προσπάθεια της
Χρυσής Αυγής να οικειοποιηθεί την πίστη, το ράσο και τα σύμβολα (από τη
συμμετοχή μελών της στην πανηγυρική περιφορά εκκλησιαστικών εικόνων και
την κωμική εικόνα των skinhead βουλευτών της που κάνουν δηλώσεις για
“την τιμή στην Παναγιά μας”, μέχρι την πρόσφατη υπεράσπιση του
πεφιλημένου από το ορθόδοξο πλήρωμα π. Παϊσίου) δεν είναι ίδια με τις
παλαιότερες γραφικότητες των πολιτικάντηδων του κομματικού μας φάσματος.
Είναι
εξίσου υποκριτική και υστερόβουλη αλλά κομίζει και κάτι νέο: προέρχεται
από ανθρώπους που ίστανται expressis verbis, εξ ιδεολογίας, στον
αντίποδα της χριστιανικής διδασκαλίας.
Η Χρυσή Αυγή είναι ιδεολογικά τοποθετημένη στον αντίποδα του “ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην…” (Γαλ. 3,28). Η απερίφραστη ρητορική του μίσους δεν έχει καμία σχέση με το κήρυγμα της αγάπης και της καταλλαγής. Η
ιδεολογία της φυλετικής υπεροχής που δηλώνεται με το χρυσαυγίτικο
σύνθημα “αίμα και τιμή” (χιτλερικής εμπνεύσεως, κατά μίμηση του Blut und
Boden) στέκει στον αντίποδα του παλαιοδιαθηκικού ξεριζωμού του γενάρχη
Αβραάμ από την πατρώα του γη (Γεν. 12,1), και αντιστρατεύεται τον
καινοδιαθηκικό νέο γενάρχη Χριστό, που συγκροτεί την Εκκλησία Του
σπάζοντας τα όρια της οικογένειας, του αίματος και της φυλής (βλ.,
ενδεικτικά και μόνο, Μαρκ. 31-35 & Ματθ. 8,11 και 8,22).
Και η πρωτόγονη λατρεία της πυγμής δεν έχει καμία επίσης σχέση με το ήθος του “όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην” (Ματθ. 5,39′ βλ. και Ρωμ. 12,17).
Το
να δηλώνεις χριστιανός απλώς για να υποκλέψεις ψήφους αφελών μελών της
Εκκλησίας είναι κάτι που γνωρίζαμε από παλιά. Όμως το να παριστάνεις τον
χριστιανό, τη στιγμή που η ίδια σου η τοποθέτηση στον δημόσιο χώρο
είναι βασισμένη στον αντί-Χριστο λόγο, είναι άλλης τάξεως και
επικινδυνότητας φαινόμενο για την Εκκλησία.
Για τη χριστιανική πίστη, ό,τι
αντιστρατεύεται την αλήθεια του Κυρίου αποτελεί έργο του δια-βόλου,
δηλαδή αυτού που δια-βάλλει, που σφηνώνει κάτι ανάμεσα στον άνθρωπο και
την αλήθεια, προκειμένου να απομακρύνει τον πρώτο από τη δεύτερη.
Σήμερα, ένας πολιτικός σχηματισμός επιχειρεί ακριβώς αυτό. Όχι για να αλλοτριώσει εσκεμμένα τη χριστιανική πίστη – προφανώς
τη Χρυσή Αυγή ουδόλως την ενδιαφέρει η χριστιανική πίστη. Εντούτοις
(και αυτό αφορά όσους νοιαζόμαστε για την ποιότητα των θεολογικών μας
κριτηρίων) η Χρυσή Αυγή προπαγανδίζει στους κόλπους της Εκκλησίας μια
δαιμονική διαβολή: πως μπορεί κανείς να είναι και χριστιανός και
χρυσαυγίτης.
Τα μέλη της Εκκλησίας έχουν καθήκον να θορυβηθούν. Εισήλθε λύκος στην ποίμνη τους…
Ο Σιατίστης Παύλος για ''Corpus Christi'' και ''Χρυσή Αυγή''
Πηγή-φωτό: Ρομφαία
Δύο λόγια νοιώθω την ανάγκη να πω ξέροντας πως θα ενοχλήσουν πολλούς.
Αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν με ένα άθλιο κινηματογραφικό έργο. [σημ. του μπλόγκ μας: πρόκειται για θεατρικό έργο και όχι για ταινία].
Μέχρι τα πρόσφατα γεγονότα η αντικειμενική κριτική είχε αποφανθεί ότι
πρόκειται για ένα έργο αμφιβόλου καλλιτεχνικής αξίας, για μια
μετριότητα.
Η δεύτερη πληροφορία που είχαμε είναι ότι οι συντελεστές του, θα
επεδίωκαν την σύγκρουση με την Εκκλησία για καθαρά διαφημιστικούς και
εισπρακτικούς λόγους.
Ήδη κάποιοι γνωστοί, αγανακτισμένοι πάντα με τους άλλους και ποτέ με τον εαυτό τους, ρωτούσαν τι κάνει η Ιερά Σύνοδος.
Η Σύνοδος όντως απασχολήθηκε με το θέμα, το συζήτησε, είχε τις
πληροφορίες για την επιδιωκόμενη σύγκρουση εκ μέρους των συντελεστών της
ταινίας [σημ. μπλόγκ μας: θεατρικής παράστασης] και αποφάσισε να αντιδράσει με σύνεση, χωρίς όμως να τους προσφέρει την επιδιωκόμενη ευκαιρία.
Πάντα όμως υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν μόνο τη γνώμη τους σωστή.
Εκείνοι που πιστεύουν ότι κάθε άποψη διαφορετική από τη δική τους είναι
προδοτική.
Λησμόνησαν ότι το καλό πρέπει να γίνεται καλά για να είναι καλό.
Τελικά οι θλιβεροί συντελεστές του έργου πέτυχαν στο στόχο τους.
Διαφημίστηκαν, παρουσιάστηκαν σαν θύματα οι πραγματικοί θύτες,
παρουσίασαν σαν τέχνη, την χυδαιότητα του εσωτερικού τους κόσμου,
τέθηκαν υπό την προστασία του γνωστού λόμπυ Τατσόπουλος-Ρεπούση και σία
και έτσι πέτυχαν οι δήθεν υπερασπισταί του Χριστού να γίνουν οι
καλύτεροι διαφημιστές μιας χυδαίας μετριότητας.
Να παρουσιαστεί σαν τέχνη το άτεχνο, σαν σημαντικό το ασήμαντο, να
φανούν σαν σπουδαίοι οι μετριότητες, να παριστάνουν τους ηθοποιους οι
φθορείς και διαφθορείς του ήθους και της αξιοπρέπειας, ανήγαγαν σε
μεγέθη ασήμαντα τα θλιβερά ανθρωπάκια.
Ναι είμαι θυμωμένος με αυτούς τους ψευτο-ομολογητές και ψευτο-ήρωες.
Να τα πάρω όμως τα πράγματα με την σειρά.
Θά με ερωτήσετε: Δεν σε ενόχλησε αυτό το άθλιο έργο; Ασφαλώς και πολύ.
Όταν ξέρεις ποιός είναι ο Χριστός που
αγαπάς και πιστεύεις και Τον διακονείς σε όλη σου τη ζωή ενοχλείσαι.
Ενοχλείσαι από το κατάντημα των ανθρώπων, από την απίστευτη διαστροφή
της ψυχής τους, από τα θλιβερά απωθημένα και τις μειονεξίες τους.
Λυπάσαι για τη φτήνεια τους, που προσπαθούν να την πουλήσουν για τέχνη.
Όμως ξέρεις: Ο Χριστός σου δεν έχει καμμία σχέση με το περιεχόμενο αυτού
του έργου. Ότι ο Χριστός σου ΔΕΝ κινδυνεύει από τα θλιβερά αυτά
ανθρωπάρια, από τα γυναικάρια και τα ανδρείκελα που ισχυρίζονται ότι
κάνουν τέχνη.
Ο καθένας ο,τι έχει δίνει και όλοι αυτοί δείχνουν τι έχουν και ποιοί
είναι. Δείχνουν μόνοι τους την ποιότητα τους και ρεζιλεύονται.
Αν οι θερμόαιμοι δεν τους είχαν διαφημίσει, θα είχαν περάσει
απαρατήρητοι. Το μόνο που κατάφεραν η θλιβερή θιασάρχης και η παρέα της
είναι να επιβεβαιώσουν την γνωστή προφητεία του Γέροντος Συμεώνος για
τον Χριστό. «Ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών και εις σημείον αντιλεγόμενον». Δυστυχώς γι’αυτούς κείται εις πτώσιν.
Το δεύτερο που περιμένω να με ρωτήσετε είναι: Μα δεν πρέπει να
υπερασπίσουμε την πίστη μας, τον υβριζόμενο Χριστό μας; Ναι, αλλά πως;
Την μέθοδο που χρησιμοποίησαν οι «αγωνιστές» την έχει αποδοκιμάσει ο ίδιος ο Κύριος μας.
Είναι η μέθοδος του Πέτρου που πήγε να υπερασπισθεί το Χριστό με ένα
μαχαίρι. Το ίδιο λοιπόν κάνουν και οι σημερινοί που είναι ικανοί να
καταστρέψουν, να κτυπήσουν και πιθανώς να λιντσάρουν τους υβριστές στο
όνομα της πίστης.
Τι θλιβερό. Αλλά και πόσο επίκαιρο. Ο Χριστός αποδοκιμάζει τη μέθοδο
τους. Θα μπορούσε ο Χριστός να υπερασπισθεί τον εαυτό Του μόνος Του.
Με τις λεγεώνες των Αγγέλων Του. Θα μπορούσε να ρίξει φωτιά και να τους κάψει. Αμφιβάλλετε; Δεν είναι όμως αυτό το πνεύμα Του.
Ο Χριστός δεν κινδυνεύει από τα θλιβερά αυτά ανθρωπάρια. Δεν κινδυνεύει από την αναισχυντία των άθεων και των διεφθαρμένων.
Η Πίστη κινδυνεύει από την αμετανοησία των
χριστιανών, από την απουσία αγιασμού και αρώματος χάριτος σ’ αυτούς που
θέλουν να λέγονται πιστοί.
Κινδυνεύει από την εκκοσμίκευση της
πνευματικής ζωής των χριστιανών που αντικατέστησαν τον αγιασμό και το
μαρτύριο για την πίστη, αυτή είναι η πνευματική αντίσταση, με
το λιντσάρισμα των απίστων.
Δεν θυμίζει αυτό κάτι από Ιερά Εξέταση και μουσουλμανισμό η κάνω λάθος; Αφήσαμε τα βαρύτερα του νόμου και κυνηγάμε τα εντυπωσιακά και τα εύκολα.
Η απάντηση στη βλασφημία και τον χλευασμό της πίστης είναι η αναπλήρωση
της πτώσεως των ταλαίπωρων χλευαστών με το περίσσευμα της δικής αγάπης
και του δικού μας αγιασμού.
Θέλω όμως να πω και δύο λόγια και στους «επαγγελματίες» υπερασπιστές κάθε χυδαιότητας στο όνομα της τέχνης.
Με τέτοιους υπερασπιστές δεν μεταποιείται η χυδαιότητα, αδικείται η
τέχνη, αλλά και αποκαλύπτεται η πνευματική πτωχεία των δήθεν
προοδευτικών.
Η ταύτιση της χυδαιότητας με την τέχνη δεν τιμά αυτούς που το
επιχειρούν. Ελευθερία του λόγου είναι και η βλασφημία και η αισχρολογία
και η ρυπαρότητα.
Είτε όμως μας αρέσει είτε όχι η γλώσσα πάντα λαλεί από το περίσσευμα της
καρδιάς και έτσι οι άνθρωποι δεν δείχνουν την ανύπαρκτη ελευθερία τους,
αλλά την θλιβερή ποιότητα και το περιεχόμενο της καρδιάς τους και
αυτορεζιλεύονται πέρα από τους τίτλους και τους τύπους τους.
Κανένα επιχείρημα δεν αποκτά ουσία και αλήθεια κρυπτόμενο πίσω από το
βαρύγδουπο τίτλο του Πανεπιστημιακού Καθηγητή σε μια εποχή που μια
τέτοια εκλογή επιτυγχάνεται με την υποστήριξη συντεχνιών ποικίλης
μορφής, πολύ περισσότερο όταν κάποιοι αληθινά ικανοί απερρίφθησαν γιατί
δεν ανήκαν στην «ομάδα», γιατί τους απέρριψε ο ιδεολογικός Προκρούστης.
Η χυδαιότητα και η αισχρότητα ούτε τέχνη είναι, ούτε πολιτισμός.
Άφησα τελευταία τη «Χρυσή Αυγή» που στην πραγματικότητα είναι «μαύρη νύκτα».
Είναι θλιβερό ότι κάποιοι «χριστιανοί αγωνιστές» ταυτίστηκαν με τη χρυσή αυγή για να υπερασπιστούν τον Χριστό.
Τον Χριστό που η «χρυσή αυγή» τον διώκει,
τον προσβάλλει και τον εξευτελίζει καθημερινά και το πράττει στα
πρόσωπα, των προσφύγων, των μεταναστών ακόμα και των παιδιών.
Ξεχάσατε αγαπητοί μου χριστιανοί το λόγο του Χριστού «εφόσον εποιήσατε, ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε;»
Δεν είναι ο άνθρωπος εικόνα του Χριστού
όποιος και εάν είναι; Δεν είναι ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας,
ελάχιστος αδελφός του Χριστού;
Δεν είναι ο «πλησίον» της Παραβολής του Καλού
Σαμαρείτη; Σύμφωνα λοιπόν με την χρυσαυγίτικη αντίληψη θα έπρεπε ο
Σαμαρείτης βλέποντας τον πληγωμένο Ιουδαίο να τον πετάξει στα σκουπίδια,
τότε θα ήταν «καλός».
Κάθε εναγκαλισμός και χάιδεμα χριστιανού
η πολύ περισσότερο ιερωμένου προς την Χρυσή Αυγή δείχνει μπέρδεμα
φρικτό και ακύρωση της πίστης.
Κανείς δεν μπορεί να παίζει «εν ου παικτοίς». Ο λόγος του Θεού έχει απόλυτο και αιώνιο κύρος.
Είναι άλλο το θέμα των προσφύγων και των προβλημάτων που μια ανίκανη πολιτική ηγεσία άφησε να δημιουργηθούν και άλλο η απόλυτη αξία του ανθρώπινου προσώπου.
Δεν θα ακυρώσουμε την αλήθεια του Θεού
για να λύσουμε τα προβλήματα μας. Αντιθέτως τα προβλήματα δημιουργήθηκαν
γιατί την αλήθεια του Θεού την αντικαταστήσαμε με την αλαζονεία μας και
την επιπολαιότητα μας.
Στώμεν λοιπόν καλώς! Στώμεν μετά φόβου! Η άκρη του κουβαριού είναι του Χριστού το θέλημα και όχι οι αυθαιρεσίες και οι εξυπνάδες των ανθρώπων!
Παναγία Οδηγήτρια του Balamand (Λίβανος)
http://www.balamandmonastery.org.lb/icons.htm
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου