Στα παραθέματα λόγου του π. Παναγιώτη Καποδίστρια διαβάστε οπωσδήποτε, αγαπητοί συνοδίτες, το ανέκδοτο διήγημα του Δημήτρη Μαγριπλή Κι όμως κάτι μας έλειπε. Θέμα του ο νέος δεσπότης που αφίχθη - σήμερα όχι παλιά - σε μια πόλη της Ελλάδος, με δόξες και τιμές για να σώσει τον κόσμο!
Νέος, άρα και ωραίος, υποθέτει κανείς. Αμ, δε! Ο Μαγριπλής μάς δίνει το στίγμα στο διήγημά του: Το να αντιμιλάς στον δεσπότη και να κάνεις υποδείξεις στο έργο του θεωρείται προσβολή! Δηλαδή θανάσιμο αμάρτημα!
Ιδού, ένα απόσπασμα για την πολιτεία του νέου αρχιερέως, που ο Μαγριπλής ανατέμνει με μαστοριά:
"Νέος πρώτος, νέα ήθη, είπα και έφυγα. Μα δεν έφυγα από τις περιπέτειες. Κάθε μέρα από τότε και ένα ευτράπελο. Νεύρα, πολλά νεύρα. Φωνές και αντάρες. Όλο κάτι έφταιγε. Κληρικοί και λαϊκοί απέφευγαν το μέγαρο και κάθε συναπάντημα με τον δεσπότη. Όποιος έπεφτε πάνω του κινδύνευε για κακοπάθημα. Παπάδες σε αργία για το τίποτα, βιαιοπραγίες κατά την διάρκεια των λειτουργιών, ειρωνείες σε όλους. Τους εργαζόμενους στο μέγαρο τούς έβλεπαν όλοι με λύπηση. Ο κόσμος χωρίστηκε προς στιγμήν στα δύο. Οι μεν έλεγαν ότι όλα γίνονται από πατρική αγάπη και φροντίδα και ότι ο άνθρωπος είχε αγιάσει. Και οι άλλοι γέλαγαν με την συγκεκριμένη παιδαγωγική και απέφευγαν περαιτέρω σχόλια".
Τι έλειπε, λοιπόν, καταλήγει ο Μαγριπλής, απ' αυτή τη νέα "πατρική" φροντίδα και "ανύστακτη μέριμνα" του νέου δεσπότη; Μα φυσικά η αγάπη. Το όλο σκηνικό παραπέμπει ίσα στους Φαρισαίους της Κ.Δ. Σα να μην έχει αλλάξει τίποτα! Κι ας είναι νέος ο Δεσπότης.
Και πώς να μη μνημονεύσω Χρήστο Γιανναρά, ο οποίος έχει γράψει το απίθανο: "Με δεδομένη και ακατάσχετη την παρακμιακή κατρακύλα της ελλαδικής κοινωνίας, είναι οδυνηρά τεκμηριωμένη και η βεβαιότητα: Ότι, σε θέσεις κορυφαίας ευθύνης, ο κάθε επόμενος θα αποδείχνεται χειρότερος από τον κάθε προηγούμενο".
Άρα, η ηλικιακή νεότης σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί εχέγγυο για τίποτα! Αντιθέτως, επειδή η εξουσία είναι τυφλή, μπορεί να αποδειχθεί τρισχειρότερη από την γεροντική απραξία.
Γι' αυτό, φίλοι μου, προσέξτε τον Κίτρινο και τον Πράσινο Χριστό του Γκωγκέν, που παραθέτω σ' αυτήν την ανάρτηση. Είναι σίγουρο ότι θα διανοιχθούν οι οφθαλμοί σας, κατά τι έστω. Και δεν θα δώσετε μέσα σας "πίστωση χρόνου" σε απάνθρωπες και μισάνθρωπες συμπεριφορές και πρακτικές των νέων "αρχιερέων", όπου γης...
