ΒΑΠΤΙΣΗ

Ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνας θεανθρώπινος ὀργανισμός , ἕνα θεανθρώπινο σῶμα , τοῦ ὁποίου κεφαλή εἶναι ὁ Χριστός , σῶμα δέ " πᾶσα ἡ Ἐκκλησία ". Ὁ χαρακτηρισμός τῆς Ἐκκλησίας ὡς " σώματος Χριστοῦ " δέν εἶναι ἁπλῶς μιά μεταφορική εἰκόνα , ἀλλά σημαίνει " αὐτό τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὀντολογικῶς ἀπολύτως νοούμενον ". Διότι , ὡς λέγει ὁ ἱ. Χρυσόστομος , ὁ Χριστός " ἀναφέρει ἑαυτόν ἡμῖν · καί οὐ τῇ πίστει μόνον, ἀλλά καί αὐτῷ τῷ πράγματι σῶμα ἡμᾶς αὐτοῦ κατασκευάζει ". Οἱ πιστοί γίνονται " σύσσωμοι αὐτοῦ καί εἰς τήν σάρκα αὐτοῦ τελοῦσι καί ὥσπερ σῶμα κεφαλῆς , οὕτως ἥνωνται " καί ἔτσι ἐκ πάντων ἁπαρτίζεται " εἷς Χριστός ". " Πάντες Χριστός εἷς ἐγένεσθε , σῶμα αὐτοῦ ὄντες ".

Γιά νά ἐκφράσει βαθύτερα τήν θεανθρώπινη ἑνότητα Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θά ὀνομάσει τήν Ἐκκλησία καί πλήρωμα Χριστοῦ . " Τό πλήρωμα τοῦ Χριστοῦ ἡ Ἐκκλησία . Καί γάρ πλήρωμα κεφαλῆς σῶμα καί πλήρωμα σώματος κεφαλή ........ πλήρωμα .... τοὐτέστιν , οἷον κεφαλή πληροῦται παρά τοῦ σώματος .... Διά πάντων οὗν πληροῦται τό σῶμα αὐτοῦ . Τότε πληροῦται ἡ κεφαλή , τότε τέλειον σῶμα γίνεται , ὅταν ὁμοῦ πάντες ὦμεν συνημμένοι καί συγκεκολλημένοι ".

Ἡ ἔννοια τοῦ πληρώματος συμπεριλαμβάνει καί τόν χαρακτηρισμό τῆς Ἐκκλησίας ὡς " λαοῦ τοῦ Θεοῦ ". Στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ἀνήκει ὅλος ὁ λαός τοῦ Θεοῦ , " οἱ ἁπανταχοῦ τῆς οἰκουμένης πιστοί καί ὄντες καί γενόμενοι καί ἐσόμενοι ". Πλήρωμα τοῦ Χριστοῦ σημαίνει , ἐπίσης , καί τήν ἑνότητα " ἐν Αὐτῷ " τῆς ἐπιγείου καί ἐπουρανίου βασιλείας , ἡ ὁποία ἐκδηλώνεται στή Θ. Εὐχαριστία .

Τοῦ Χριστοῦ ἐνδύεται πᾶσα ἡ Ἐκκλησία καί ἕκαστον μέλος αὐτῆς μέ τό Βάπτισμα καί δι ' Αὐτοῦ ζῇ , διότι Αὐτός " ζῇ ἐν τῷ σώματι Αὐτοῦ καί τό σῶμα ζῇ δι ' Αὐτοῦ ". " Καί γάρ πλήρωμα ἡμῶν αὐτός , καί ὁδός καί ἀνήρ καί νυμφίος · καί ρίζα καί πόσις καί τροφή καί ζωή · καί ἀπόστολος καί ἀρχιερεύς καί διδάσκαλος , καί πατήρ καί ἀδελφός καί συγκληρονόμος , καί κοινωνός ἐν τῷ τάφῳ καί τῷ σταυρῷ · καί μεσίτης καί συνήγορος ἡμῶν ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός · καί οἶκος καί ἔνοικος καί φίλος · καί θεμέλιος καί λίθος ἀκρογωνιαῖος · καί ἡμεῖς εἴμεθα Αὐτοῦ καί μέλη καί γεώργιον καί οἰκοδομή καί κλάδοι καί συνεργοί ".

Ἡ νέα αὐτή σχέση τῶν ἀνθρώπων μέ τόν Θεό βιώνεται ὡς κοινή ἐμπειρία στήν ὀργανική ἑνότητα καί στήν ἁρμονική λειτουργία τοῦ ἑνός σώματος , -" καί γάρ ἐν ἐνί Πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἕν σῶμα ἐβαπτίσθημεν ... ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους " (Α´ Κορ . 12,12 κ ἑξ .)-, στό ὁποῖο ἀνακαινίζεται ὁ " παλαιός αἰών ", τελεσιουργεῖται καί βιώνεται ἀπό τούς πιστούς ἡ νέα ἐν Χριστῷ πραγματικότητα τοῦ κόσμου καί ἑνώνεται ὁ " νῦν " μέ τόν " μέλλοντα αἰῶνα " στήν ἱστορία τῆς σωτηρίας ( Ρωμ . 5, 12-21).

Ἔτσι τό Βάπτισμα δέν εἶναι μιά ὑπόθεση μεταξύ τοῦ ἱερέως καί τοῦ βαπτιζομένου , ἡ ἀρχή μιᾶς ἀτομικῆς πορείας , ἀλλά ὅλης τῆς Ἐκκλησίας , ὅλης τῆς εὐχαριστιακῆς κοινότητος . " Ὅσοι ἐβαπτί - σθημεν εἰς Χριστόν Ἰησοῦν , εἰς τόν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν ... καί γεγόναμεν σύμφυτοι τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ " ( Ρωμ . 6,3-5). Τά ἱερά Μυστήρια εἶναι ὀργανικές λειτουργίες καί ἐκφάνσεις τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας , σάν τά μέλη τῆς καρδιᾶς , σάν τά κλαδιά τοῦ δένδρου , σάν τά κλήματα τῆς ἀμπέλου , ὅπως χαρακτηριστικά σημειώνει ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας . Μέσα στή θεία λατρεία , στά ἅγια μυστήρια καί τίς ἱερές τελετές , συντελεῖται πραγματικά ἡ συνάντηση τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό , ἡ ἄκτιστη χάρη ἀγκαλιάζει καί ἀφθαρτοποιεῖ τήν κτιστή φύση . Γι' αὐτό ἡ λατρευτική διακονία δέν εἶναι ἁπλά μιά ὡραία τελετουργική παράδοση , ἀλλά ἡ φανέρωση καί πραγμάτωση τῆς ὄντως ζωῆς μέσα ἀπό τήν δυναμική τῶν " σημείων " τοῦ ρεαλιστικοῦ συμβολισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὁ Θεός νά μᾶς ἀξιώνει ἡ συμμετοχή μας στά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας νά εἶναι συμμετοχή ζωῆς .